Chapter ninety eight
CHRISTINE’S POV’S
Hinihintay kong umuwi si Clark, alas dyes na ng gabi wala pa siya? Ayoko man magalit sa kanya pero sobra na yung ginawa niya kanina.
Ako na nga itong pumunta para umattend sa program para sa kanya tapos pinaalis pa niya kami? Sumama lang naman si Steve dahil sa akin tapos hindi man lang niya naappreciate yun?
Naiinis ako.
Kinakalma ko lang sarili ko.
“ Bakit gising ka pa?” tanong ni Steve sa akin.
“ Hinihintay ko anak ko.”
“ Hindi nay un uuwi.”
“ Uuwi yun.” Kailangan naming mag usap kaya kailangan niya umuwi.
Mga alas onse na ng gabi siya nakauwi, umiinom lang ako ng kape habang hinihintay siya, pampawala ng antok.
“ Mag usap tayo.” Sabi ko pagkadating ni Clark.
“ Sorry.”
“ Hindi ko na maintindihan ugali mo, hindi ka naman namin pinalaki
