Chapter nineteen
MADISON’S POV’S
Papasok na ako sa University ng makasalubong ko si Rowan, inakbayan pa talaga ako habang naglalakad ang lakas ng loob eh ang daming nakakakita sa amin.
“ Ano ba! alisin mo nga yang kamay mo.”
“ Tropa naman tayo ah, anong masama?”
“ Tropa your face, mapagkamalan pa nila tayong magjowa.”
“ Hahaha hindi yun mangyayari, hindi kita type at alam mo namang isang babae lang ang nilalaman ng puso at isip ko.”
“ Kawawa naman yung babaeng yun.”
“ Ito naman, hindi ka supportive sa akin? Hoy Madi!”
Hinabol niya ako hanggang sa may tapat ng building namin. “ Sabay tayo maglunch?”
“ Kasabay ko boyfriend ko mamaya.”
“ Akala ko ba niloloko ka lag niya?’
“ Sinong may sabi sayo?”
“ Ikaw, hindi ba ikaw yung nagtatanong kung bakit nagloloko ang mga lalake? Hahaha.”
