Chapter twenty eight
STEVE’S POV’S
Sabay kaming pumunta sa kompanya ni Christine, pinagdrive niya ako hanggang sa kompanya niya, hindi naman kami nakita ng ibang tao dahil nagkahiwalay kami sa may parking lot.
Dumiretso ako sa locker room namin at tinignan ko kung ano yung nakatokang gagawin ko, sa fifth floor naman ako ngayon.
Nagbibihis ako ng uniform ko ng lapitan ako ng mga katrabaho ko.
“ Ikaw ah bata ah may hindi ka sinasabi sa amin ah.”
“ Kaano ano mo si madam Christine ah?”
“ Siguro pamangkin ka niya?”
“ Nabalitaan namin yung nangyari noong nakaraan sabay kayo kumain.”
“ Oh bata? Wala ka ng takas niyan kaya umamin ka na.”
“ Si maam Christine na lang ang tanungin niyo.” Sagot ko.
“ Alam mo bata, hindi sa nag iisip kami ng kung ano ano ah, magkakaibigan naman tayo dito kay
