Chapter Fifty-eight
"Tama na po! Masakit na po!" pagmamakaawa ko habang paulit-ulit na tumatama sa pang-upo ang latigo. "Masakit na po... maawa na po kayo!" nakasalampak ako sa maputik na sahig. Halos hindi na makagulapay dahil sa labis na panghihina.
"Bawal ang mahina rito! Kung gusto mo pang mabuhay ay kailangan mong lumakas," muling tumama ang latigo sa akin. Nakanginginig ang sakit. Halos dumilim na rin ang paningin ko. Sinubukan kong titigan ang lalaking nananakit sa akin pero hindi ko magawa. Malabo ang mukha nito sa paningin ko. Kahit ang mga nakapaligid sa amin ay hindi ko rin makita ang mga mukha nila.
"Paano ka namin mapakikinabangan kung mahina ka?" malakas na hiyaw ng lalaki. Hindi ko man makita ang mukha nito pero alam kong lalaki siya. "Nabubuhay ka dahil isa ka lang instr
