Chapter 17

355 Words

Her POV Hindi ko alam kung paano ako nakauwi sa bahay. Wala ako sa sarili at magang maga ang mata ko. Iniwasan ko si adie dahil alam kong magtatanong siya. At mahihirapan akong mag-explain sa kanya. Hindi pa ako handa na ikwento sa kanya lahat. Kaya siniguro ko na walang nakapansin sa akin. At nagtaxi ako para di ko makasabay ang mga katrabaho ko. Di bale ng mahal basta makaalis na ako. Di ko alam kung anu ang gagawin ko bukas. Kailangan pa ba ako pumasok. Ayoko na siya makita. Sobrang nasaktan ako kanina. Parang pinira piraso ang puso ko sa mga sinabi niya. Oo na, mahal ko na siya. Wala ng duda yun. Kahit anong tanggi ko talagang tinamaan na ako. At wala na akong kawala. Gusto kong iuntog ang sarili ko sa dingding dahil hindi ko narendahan ang puso ko. Kahit sinasabi ko na ayoko na siya

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD