Laging nakatulala si Astrid. Hindi siya makausap ng matino ng ina, mga kaibigan niya at ni Aillard. Tanging sa labas lamang ng bintana siya nakatingin. Kung hindi siya nakatulala ay umiiyak na naman siya. Until now she’s breaking into pieces.
Hindi pa din tuluyan nagsi-sink in ang sinabi ng ina ni Aillard sa kanya. Pati na rin ang inamin ng Mom niya sa kanya nung gabi naumuwi siya pagkatapos ng pag-uusap nila ni Mrs. Federici. Para siyang mababaliw sa mga nalalaman niya at hindi niya lubos maisip na this is really happening to her because it feels like a dream to her.
Why do they need to hide the truth from me? Why? I'm her daughter and I deserve the truth! I deserve to know every single thing about my father’s death. I deserve it.
Gusto magwala ni Astrid ngunit kahit na gawin niya a
