SALLY
NAGING matiwasay, ang pagtatapos ng aming kanta at bumalik na kami sa dressing røøm. Pero, ang mukha ni Leon ay hindi na nagbago. Na-bàdtrip na rin ang isang ito dahil sa pag-awat ko sa kanya.
“Huy, sorry na, Leon! Kasi kung hindi kita maaawat baka magkaroon ng ràmbøl doon. Kaya sorry na.” Sincere na sabi ko sa kanya at sinundot ang kanyang tagiliran. Malakas ang kanyang kiliti roon. “Huy, Leon, sorry na kasi! Baka kasi magtanong sina tito at tita kung bakit may bàngás na naman ang mukha mo kung natuloy ang suntūkàn mo roon. Kaya sorry na.” Paglalambing kong sabi sa kanya.
Nilingon niya ako at walang emosyon ang mga mata niyang tinignan ako. “Tss... Kaya ko bayaran kung ano ang masīsīra ko rito.” Nakasīmàngot niyang sabi sa akin, na siyang kinangisi ko.
“Oo na, oo na‘t mayaman
