Celestine’s POV
ILANG minuto na rin mula nang huminto ang hummer sa border ng Alta Montania pero heto pa rin ako. Nanatiling nakaupo habang tulala sa mga kamay ko. Hindi ko mapigilan ang mga luha kong huwag na pumatak. This is my first heartbreak, and my first failure in life. For the first time I felt empty and I don’t know what to do. Hindi ko akalain na masasaktan ako ng ganito.
Ang tahimik na lugar ay unti-unting umingay dahil sa malalaking patak ng ulan. Mas lalo akong naiyak, pakiramdam ko nakikiramay ang panahon sa nararamdaman ko ngayon. Para akong isang babasaging baso na nagkaroon ng pilat na kailanman ay hindi na maiaayos pa.
Narinig kong nagbuga ng hangin si Cage. “I can’t leave her alone.” He whispered. Tila may kausap ito sa kanyang isipan. Pinunasan ko ang basa kong pis
