First Day
1863 Words
Chapter 11
Dylan's pov:
Hanggang ngayon ay napapaisip pa rin ako kung bakit kailangang narito si Sashna. Sana lang talaga ay mali ako ng naiisip na dahilan.
“Hey Dyl!” he called me.
Humarap ako sa kanya at bigla na lang siyang may inihagis na kung ano at sinalo ko naman ito gamit ang aking kanang kamay. Hmn? Ano ba ito?
Marahan kong binuksan ang aking palad at nangunot ang noo ko ng makitang… isa itong piercing charm.
“Make sure she’ll wear that! Tomorrow is her first day, right?” he said casually.
“Prime, sigurado ko na bang papapukin mo siya sa Mafia Academy? Isa pa, kung isusuot niya ito ay magsisimula ng manganib ang buhay niya!” sabi ko.
“Nasubukan ko na siya, may kakayahan siya kahit papano at ang Mafia Academy ang hahasa sa kanya para maging mahusay na Mafia,” paliwanag ni Prime.
“Ngunit kahit ang Mafia Academy ay mapanganib para sa kanya,” muli kong saad.
Nilingon niya ako at nakita ko ang ngiti sa kanyang mga mata. “H’wag ka ng mag-alala, akong bahala sa kanya!”
Haayyy! Pinasasakit na naman niya ang ulo ko! I thought Sashna would be her personal maid but it looks like Prime wants to baby sit her!
“Bakit mo ba talaga dinala si Sashna dito? Para ba talaga maging parte ng Mafia… o para may mapaglaruan ka?” itinanong ko na ang gusto kong malaman.
“Actually, I don’t know!? Natuwa lang siguro ako sa kanya,” sagot nito at muli na niyang itinutok ang mga mata sa pagbabasa ng libro.
Napangisi ako. Talaga lang ha? Let’s see. “Kung gano’n, ayos lang kung halikan ko si Sash—"
Hindi ko naituloy ang sasabihin ko ng isang patalim ang mabilis na dumaplis sa hibla ng buhok ko at tumarak sa pintuan na nasa aking likuran.
Nilingon niya akong muli… at ang nakakakilabot nyang mga mata ng demonyo ang ipinakita sa akin.
“Sa susunod sa noo mo na tatama ‘yan,” sabi niya at saka ngumisi.
Ngumiti ako ng pilit. Nagbibiro lang talaga ako ngunit mukhang seryoso sya! Ahahaha, mukhang lagot na!
Nagbuntog hininga na lang ako. Mahirap na siyang kontrahin kapag gan’yan siya. Bahala na nga siya!
“Dyl,” he called again.
I turned to him because the way he called my name seemed to be serious.
…
…
…
He turned away his eyes and I feel like he's covered in grief again.
“Just this once Dyl, let me… keep her for a while!”
Naitikom ko ang aking bibig. Sa ilang taon naming magkasama, bilang lang sa aking mga daliri na nakiusap siya sa akin ng ganito at ito… ang kauna-unahan sa mga iyon!
Yumuko ako ng bahagya bilang pagbibigay ng aking pagsang-ayon at saka tahimik na lumabas para puntahan si Sashna. Hawak-hawak ko sa aking kamay ang piercing charm, at kahit na nag-aalala ko para sa kanilang dalawa ni Sashna ay wala na akong magagawa.
Tinungo ko ang kwarto ni Sashna at kumatok. Agad naman itong bumukas at tila namula ang kanyang mukha ng makita ako. Sa tingin ko ay nahihiya sya sa akin?
“Hi Sashna! How are you in here?” I asked with a smile.
Nangunot ang noo niya at nagtikom muna ng bibig bago nagsalita, “A-ayos lang! Salamat!”
“Anyway, where’s your things? Do you need to get it? You can go for today,” I said.
Tila naiilang naman niya akong tinignan at parang hindi niya alam kung paano magsalita. Bakit?
“Actually, I have no belongings to take. Aizen only saw me on the street when I ran away,” she answered.
“Ran away? From what?” I wondered.
Hindi siya nakaimik agad at binalot ng kalungkutan ang kanyang mga mata habang nakatulala sa sahig. Mukhang hindi maganda ang mga dinanas niya. Hinawakan ko ang kamay niya at pinisil ito kaya nagulat siya at nilingon ako. Nginitian ko siya ng kaunti, “Lahat tayo ay may mapait na nakaraan! H’wag mo ng isipin para hindi ka na malungkot pa.”
Lalong namula ang mukha niya at hindi ko maiwasang magandahan sa kanya sa anyo nyang iyon. Ahahah. Naku, malalagot ako kay Prime nito!
“S-Sige, salamat!” utal niyang sabi.
“Here’s your atm card! Keep it. Dyan papasok ang sahod mo pero kung may mga kailangan kang bilhin ngayon, p’wede mo na iyang gamitin dahil may laman naman iyan. Isinulat ko na rin ang pin niyn, baguhin mo na lang kung gusto mo ikaw na ang bahala,” sabi ko ng iabot ko sa kanya ang atm card niya.
Halata naman na namamangha siya habang hawak-hawak iyon dahil titig na titig sya dito. Kakakiba talaga ang kanyang mga ekspresyon kaya natutuwa ako sa kanya at hindi ko maiwasang hindi mapangiti sa kanya.
“N-naku! Salamat! P’wede ba akong mamili ngayon? Kailangan ko kasi talaga ng mga damit at ilang gamit eh,” sabi niya at biglang ngumiti.
Uhmn. Medyo nagulat ako… mas maganda siya lalo kapag nakangiti. Hmn, hanggang kalian baa ko mamangha sa mga ekspresyon ng babaeng ito?
“Sure! Of course!” I replied.
“T-thank you!” she said happily.
“Sashna, here. Take this,” I said and I took her hand.
“A-ano ito?” pagtataka niya ng ilagay ko sa kanyang palad ang piercing charm.
“The Mafia Academy is for Mafia members only and you cannot enter if you are not. That piercing charm is proof that you are one of us” I explained.
“Gano’n ba. Kapag isinuot ko ito ay hindi ko na ito maaalis, hindi ba?” parang nagdadalawang-isip niyang sabi.
“Yes, that’s right but, it can still be removed if Prime or Lord Vishnu removes the code on the charm you are wearing. We use the piercing charm not only to prove our identity as a Mafia, it also serves as a tracker so we know where our people are,” I informed her.
She sighed and then nodded as a sign that she understood.
“Okay, good. So, see you tomorrow,” I said and turned my back on her. “Stay alive… Sashna!”
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Sash's pov:
Huminga ako ng malalim bago humarap sa isang patayong salamin. Maya-maya ay napangiti ako ng makita ko kung gaano kabagay sa akin ang suot kong uniporme ng Mafia Academy.
I wore a long sleeve white polo overlaid with a dark gray coat that matched the color of the high waist pencil cut skirt. It is also accented by a maroon necktie with the Mafia symbol on the bottom. It is so nice! It fits on my body well! Sheez!
I just tied my hair up and put a light make-up before I grabbed my bag and left the room. This is my first day at Mafia Academy, I don’t want to be late! Sa wakas ay maipagpapatuloy ko na ang pag-aaral ko… sa exclusive school nga lang ng Mafia. But maybe that's okay!? At least I can finish my studies!
Nagmadali akong bumaba at nagpunta sa garahe ng mga sasakyan dahil ‘yon ang sabi isa akin ng isa sa mga kasambahay na naghatid ng pagkain ko kanina. Pakiramdam ko ay hindi naman ako katulong sa mansion na ito dahil pati ako ay pinaglilingkuran nila, nakakahiya tuloy.
…
…
…
“Phew! What a babe!” I heard Aeb said when he saw me.
Nakasandal siya sa isang kotse at nakasuot din ng uniporme ng Mafia. Siya ba ang makakasabay ko papuntang Academy?
“A-Aeb? You’re Aeb, right?” I asked with a smile.
Siya ‘yong isa sa mga sumundo sa akin sa bahay nila lola, ‘yong lalaking mahaba ang buhok na may ibubuga din ang kagwapuhan. Is it really required to be handsome when you are a Mafia?
“Yep! And this is Aira,” he introduced me to the woman in the driver’s seat who was chewing and popping gum in her mouth.
Aira has short wavy hair and also has a beautiful face but she looks boyish and she is very cool.
“H-hi?” I greeted her.
“Hop in!” she replied then popped her gum again.
Binuksan ni Aeb ang likurang pinto ng sasakyan at pinasakay ako. Pumasok naman din siya at umupo sa tabi ni Aira sa unahan.
“Nag-aaral din pala kayo sa Mafia Academy?” tanong ko agad.
Pinaandar ni Aira ang sasakyan at halos matumba naman ako sa aking kinauupuan. Aw, sh*t!
Mahigpit kong ikinapit ang mga kamay ko sa mga hawakan dahil pakiramdam ko ay nakikipagkarera siya sa bilis ng kanyang pagmamaneho. Ow hell, I-I’m scared!!! Parang hihiwalay ang kaluluwa ko sa sobrang bilis samantalang si Aeb naman sa unahana ya parang kalmado lang at sanay na sa gano’n!
Mga tao ba talaga sila? Bakit parang hindi normal? Whaaa!!! Gusto ko pang mabuhay! Nasusuka na ako!!!
“We’re here! What’s that again Sashna?” asked Aeb with a smile.
Halos hindi ko siya matignan kasi nahilo talaga ako. Para akong ipinasok sa lata at inalog-alog! Pero bakit parang wala lang sa kanila ‘yon? Haayyy!!!
Tila sampung minuto lang namin narating ang Mafia Academy na dapat ata ay halos isang oras kung normal na tatakbuhin ng isang sasakyan ngunit ibang klase si Aira magmaneho, dinaig pa ang ambulansya! Sumama tuloy ang pakiramdam ko, haayyy!!!
“N-nothing!” I replied as I felt myself spinning around.
Narinig ko ang pagbukas ng mga pinto ng sasakyan at nagsibabaan na sila Aeb at Aira. Ipinikit-pikit ko naman ang aking mga mata at tinapik-tapik ang pagkabilaan kong sentido ng aking mga daliri para mawala ang pagkahilo ko.
Aeb opened the door of the car where I was sitting, “Come out, my lady!”
Nang masilayan ko ang Mafia Academy ay halos mapatanga ako sa sobrang ganda nito. Tulala ako dito habang isa-isa kong iniaapak palabas ang aking mga paa. Napaka… ganda!
It also looks like a mansion in my eyes, it is very big and the school field is very wide. It also has a garden and a huge cafeteria that I could see right away! Superb!
Nagsisidatingan na rin ang iba pang mga studyante, dumadami na ang mga tao pero angat na angat pa rin ang ganda ng lugar na ‘yon.
“Hey, Sashna! Look for your room C-04,” said Aira.
“See yah later at the front of the gate! Bye,” said Aeb and he and Aira left without even waiting for me to say something.
“Hey! W-wait! Aeb!!! A-Aira!!!” I called them but they suddenly disappeared from my sight when they mixed with other students.
What… the… Ugh! What should I do now? I don’t know where my classroom is and where I’m going to start looking!
Ow please!!! Not again!!!
- Writer
