Chapter 32

1234 Words

Samantha "ARAY ano ba?! Nasasaktan ako!" Mariin akong napapikit nang mariing hawakan ni Bryan ang aking braso, saka ako hinila at kinaladkad palabas ng aming silid dito sa loob ng mansion. Naramdaman ko ang masakit na paghampas ng aking likod sa handle ng aming hagdan. "Sinasabi ko na nga ba! Hindi ako dapat nagpapaniwala sa mga pinagsasasabi mo!" galit na galit na wika ni Bryan sa akin. "Pinagmukha mo akong tanga, alam mo ba 'yon?!" Nanlaki ang aking mga mata at nagsimulang manginig sa takot. Ngayon ko lang siya nakita na ganito. Ang mga mata niya at nagliliyab sa galit na animoy papatay ng tao. Kasalukuyan ako ngayong hindi makatayo habang nakasalampak sa sahig. Ang mga tingin niyang iyon ang naging dahilan kung bakit tila napako ang aking katawan sa kinauupuan ko. "A-Ano bang sin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD