Berthie’s POV
Sa puntong ito ay hinding-hindi ko magawang alisin ang malapas na ngiti mula sa aking pisnge. Hindi ko magawang alisin ang matinding saya sa aking puso at buong katawan. Alam kong sa mga oras na ito ay malapit na malapit ko nang makamit ang natatanging hinihiling ko. Alam kong malapit ko na ring makitang nararamdaman ni Casandra ang nararamdaman ko noon. Ilang libong taon ko itong hinintay at sa wakas ay naisakatapuran na rin ang pinaplano ko. Sa wakas ay mabibigyang saysay na rin ang pagkalawa ng aking anak.
“Ano na ang balita?” tanong ko nang mamataan ang aking kawal na ngayon ay mapunta na sa akin. Huminto ito sa aking harapan at hindi na ako nag-aksaya pa ng ilang segundo at kaagad ko na rin siyang tinapunan ng tingin.
“Sa pagkakaalam ko ay unti-unti na siyan
