Jessie’s POV
I lay down on the bed. Hindi ko man alam kung may tao ba dito sa silid o wala ngunit nais ko lamang na ramdamin itong kama. Ang kama na siyang minsan ko na ring hinihigaan. Ang kama na alam kong siyang tanging saksi ng pagmamahalan namin ni Kael. Sa mahigit dalawang taon kong pagkawala ay narito na naman ako sa kamang ito kaya sa puntong ito ay nais ko itong ramdamin dahil kahit papaano ay mabalikan ko ang dating alaalang siyang nakatatak sa aking isipan. Ang masasayang sandali namin ni Kael sa loob ng kamang ito na kailanman ay hinding-hindi ko makakalimutan.
Paano ko ba makakalimutan ang mga iyon kung si Kael ang unang lalaking mortal na nagpapabaliw sa akin? Kung si Kael ang tanging lalaking nagpaparamdam sa akin ng walang humpay na saya na hindi ko inakalang mararamdaman
