“Spill it, Bettina! Bilis na! Bago dumating si Mam Toribio,” utos-pakiusap ko kay Bettina.
Nandito kami sa pinaka-likod na bahagi ng kuwarto namin ng first subject. Wala na kasi kaming maisip na lugar na pwedeng puntahan na hindi kami male-late sa first subject namin. Masakit pa rin ang ulo ko, pero pilit kong tinitiis. Mas mahalagang marinig ko ang sasabihin ni Bettina.
“Ayun nga, nilandi mo si Papa Zyrus.”
“Paano? Saka andun ka, di ba? Wala kang ginawa man lang? Hindi mo ko inawat?” hindi ko mapaniwalaang tanong. Gusto ko na lang paniwalaan na isang malaking joke lang itong sinasabi ni Bettina.
“Inawat? Paano kita aawatin kung nakikita kong nage-enjoy ka naman. In fact, nung ibinaba ka pansamantala ni Zyrus para ipasok ka sa loob ng kotse
