KABANATA 80:
HINDI ako nakapagsalita agad ng ilang minuto. Tila hindi pa ma-absorb ng utak ko iyong sinabi niya. Talagang totoo ba?
“Wait...” Natawa ako ng hilaw habang sa malayo ang tingin.
“I bought this because of you. I want to treasure our memories. I will give this to you, Alicia. In the first place sayo ito talaga.” Itinaas nito ang suot na ray-ban.
Awtomatikong napabaling ako sa kanya.
“Seryoso ka?! Bakit? Isa pa, binenta ko talaga ‘to. Hindi naman akin ‘to kundi...” Umiwas ako ng tingin at napalunok na parang may barado sa aking lalamunan. “...kundi sa mag-asawang ‘yon.”
Tinagilid nito ang ulo at tila nagiisip. Mas lalo akong di makatingin sa kanya.
“I want to talk ab—”
“Alicia!”
Sumilip ako sa bandang kaliwa
