Tumiim ang anyo niya ng matiyak niya na ang kaharap niya ngayon ay walang iba kundi ang kanyang ama. Hindi niya maintindihan kung bakit ito nandito ngayon sa lugar kung saan siya nakatira.
Bakit ito nakarating doon na kung tutuusin ay lumayo na nga siya para hindi na makita ang mga ito pero bakit hanggang dito ay sinusundan pa rin siya nito.
Nakaramdam siya ng pangamba dahil nandito ito alam niya na maghahasik lamang ito ng lagim kapag hinayaan niyang manatili lamang ang kanyang ama dito. Akmang lalapitan siya nito pero agad siyang umatras. Ayaw niyang malaman ng kahit na sino may kaugnayan siya sa kanyang Daddy.
"Please lang po, huwag niyo akong tawaging anak dito." mahina pero may diin ang pagkakasabi niya sa kanyang ama.
Hindi niya maipaliwanag ang kanyang nararamdaman ng mga san
