Chapter seventy eight
JAO’S POV’S
Buti na lang pala sinundan ko si Margo kung hindi, hindi ko rin mararamdaman ang ganito kagaang pakiramdam
Para akong nakalaya sa selda
Tapos napakaganda pa ng makikita kong tanawin, yung bituin sa taas ang tinutukoy ko pero pwede rin naman tong katabi ko
Nanahimik na kaming dalawa
Napagod din sya kakakwento
Kanina pa kami naglalakad at nag uusap buti na lang may dumaang traktor na masasakyan namin kaso ang kati ng mga karga nitong sako
Parang may tae pa ata ng baka dito sa sako
Kanina pa nagvavibrate ang phone ko hindi ko alam kug sino na ang naghahanap sa akin basta ang mahalaga
Kahit na ayoko sa ginawang party ni mama para sa akin kanina atleast kahit papaano sumaya naman ako
Tinignan ko kung sino ang tumatawag, si Monica lang pala sya palan
