Chapter one hundred forty nine
ELLIE’S POV’S
Inutusan ko ang kalahati ng mga tauhan namin na sugurin si Justine at patayin maski ang mga kasama niya doon
Pagdating kay Monica hindi ko sila aatrasan at wala akong sasantuhin lalo pa at kritikal ang lagay ng anak ko ngayon
Hindi ko alam kung mabubuhay pa sya kaya hindi ako mapapakali hanggat hindi ako nakakapaghiganti sa nangyari sa kanya
Ako na lang sana ang binawian niya hindi n asana sya nandamay ng bata
Hindi ko dinamay noon ang anak niya pero ngayon wala na akong pakealam kung madadamay si Jao o hindi basta ang mahalaga mamatay si Justine
“ Mamayang gabi po kamahalan susugod kami”
“ Handa na ba ang lahat?”
“ Opo kamahalan”
“ Sunugin niyo ang buong lugar at patayin silang lahat”
Nasa kwarto na ako ni Monica ngayon at tinitigna
