Chapter twenty seven
JIN’S POV’S
Nahihirapan na ako
I hate this feeling
Ayoko na minsan ng nararamdaman ko dahil hindi ko maintindihan kung bakit ako nakakaramdam ng lungkot
Tang inang buhay to nakakapagod na ayoko lang ipahalata sa kanilang lahat na narito dahil alam ko yung hirap nila para gumaling ako
Pero sana pinabayaan na lang sana nila akong mawala
Mas gugustuhin ko pang mamatay kesa sa ganito ang lagay ko, may sumasaging mga tao sa isip ko pero hindi ko sila kilala.
Ano bang meron sa akin at pakiramdam ko napakarami ko pang taong dapat kilalanin napakaraming malalabong mukha ang nakikita ko minsan sa panaginip ko at minsan sumasagi na lang bigla sa isipan ko
Hirap na hirap ako gumalaw noon dahil sa pagkacoma ko ng matagal na panahon at kung hindi dahil sa kaibigan ko hind
