FRANCHESKA'S POV
Nakataas ako ng tingin mula sa binabasang papeles nang maramdaman kong hindi ako nag-iisa. At ganito na lang ang panghilakbot ko nang makita kung sino ang nasa harapan ko. Si Mariel. Magulo ang hitsura. Sa tingin ko ay ilang araw ng hindi nasusuklay ang dry niyang buhok. Duster at sweatshirt lang din ang suot. Mas lalo pang lumaki ang dark circles sa mga mata at mas lalong pumutla.
"Mariel. . ."
Paano niyang nalaman na nandito ako? Nandito ako sa paborito kong coffee. After ilang days na pag-absent sa opisina ay ngayong araw lang akong pumasok at sa halip ay kinuha ko lang ang mga papeles dahil gusto ko na dito pag-aralan sa coffee shop. Pakiramdam ko kasi ay nare-relax ako. Hindi tulad sa office na feeling ko suffocated ako kahit malaki naman.
Umupo si Mariel sa harap
