Chapter Twenty-four

2644 Words

Veronica's POV TAHIMIK naming binabagtas ang daan pauwi nang maisipan kong magtanong dito. "Chronos? Bakit mo nga pala sinabi `yon kanina?" Luminga ako sa paligid at nakitang may iilan na estudiyanteng naglalakad. Simula nang mag-umpisa ang pag-atake ng aswang, karamihan sa mga estudiyanteng nakatira sa lugar namin ay lumipad na sa ibang barangay. Ang ilan naman, para makaiwas sa panganib, sumasakay na ng motor pauwi, o sinusundo mismo ng mga magulang o kamag-anak. May iilang naglalakad pa rin, pero kakaunti na lang. Kumbaga, mabibilang na lang sa kamay. "Gusto kitang maging kaibigan. Hindi ko magagawa iyon kung hindi ka magtitiwala sa akin." Gusto raw akong maging kaibigan, baka naman hapunan! Palihim akong umirap at itinuon ang atensiyon sa daan. Pero sa totoo lang, kanina pa nangi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD