CHAPTER 42

3021 Words

ANG daming sinabing masasama si Lizah sa call. She was cursing at him. Nakakaintindi naman ako ng nihongo kahit konti kaya kahit Japanese language ang ginamit n’ya, alam kong minumura n’ya ang unggoy. May Japanese version s’yang pagmumura at sinabayan n’ya pa ng English. Nagtataka nga ako kung bakit hindi s’ya pinapatulan ni Ravano. He was just listening, pinapakinggan n’ya lang ang lahat ng pambubulyaw ni Lizah with no irritation on his face. I think he is used to it, mukhang sanay na. “You will regret this later, RAVANO BALTHAZAR! I WON’T FORGIVE YOU ANYMORE—“ Inalis ni Ravano ang pagkakalapat ng cellphone sa kan’yang tainga. Tinitigan n’ya pa ang screen at mabilis na pinindot ang end call kahit naririnig ko pang nagsasalita si Lizah na halatang galit na galit. Hindi ko masukat ang g

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD