NAGSESELOS SI Ayden. Hindi iyon mawala sa isip ko. Pagkatapos niyang sabihin iyon, he just left without looking back at me. Hindi ako nakapagsalita. Parang umurong ang mga luha ko no’ng panahong iyon. Hindi ko alam kung ano ang ibibigay kong reaksyon. Hindi ko rin alam kung anong nararamdaman ko sa mga oras na iyon. Nagkahalo halo ang aking mga emosyon.
Ngayon, nakatayo lang ako sa tapat ng classroom namin, nagdadalawang isip kung papasok ba ako o hindi. s**t. Ito na yata ang pinakamahirap na desisyon na ginawa ko ngayong buwan. Char!
Humigpit ang hawak ko sa straps ng aking bag at napakagat ako sa aking pang-ibabang labi. Sure kong nand’yan na sa loob si Ayden dahil sa ganitong oras, pumapasok na siya.
Nag-angat ako ng tingin. Pinagtitinginan na ako ng ibang
