“KAYA MO ba?” tanong ni Ayden sa akin. Napairap na lang ako. ‘Di ko mabilang kung ilang beses niya nang tinanong sa akin ‘yan habang naglakad kami papuntang Urban. Nag-aalala kasi siya. Baka raw bigla ulit sasakit puson ko. ‘Di naman. Bilat ko lang ang masakit pero keri lang.
“’Di sana ako sasama sa ‘yo kung hindi ako okay. Okay na talaga ako, Ayden. Swear.” Itinaas ko pa ang kanang kamay ko para i-assure siya. Grabe naman ang concern niya para sa akin. ‘Di ko alam kung kikiligin ako o maiinis. “Wala na talagang masakit sa ‘yo?” paninigurado pa siya. Ano ba ‘tong si Ayden! Pinigilan kong huwag mapapadyak. Napakamot ako sa aking buhok dahil sa inis at napansin naman iyon ni Ayden dahil bigla siyang natawa. “Oo na. Hindi na. Gan’yan ba talaga kayong mga babae kapag din
