LAURA’S Point of View
Nadala ako sa sensasyon na nararamdaman ko. Kahit pilit ko man kontrolin ang sarili ay hindi ko na magawa. Napadilat na lang ang aking mata ng huminto siya sa paghalik sa akin. Napatitig ako sa mga mata niya na para bang nangungusap at may gustong sabihin.
"Laura... Marry me..." Garalgal na sambit nito.
"Mahal mo ba talaga ako?" tanong ko.
"I love you. Hindi ko alam kung gaano pero mahal kita."
Natahimik ako sa sinabi niya at napabuntong hininga. Nagdadalawang isip pa rin ako kung ano ba ang dapat kong gawin at sabihin sa kanya. I know in my heart, may puwang na siya sa puso ko, pero hindi ko pa rin maaring ibigay ito nang buong-buo.
May mga bagay na pumipigil sa akin. Una, ang backgroung ko. Pangalawa ang away ng mga pamilya nila sa mga Anderson. Ang huli ay
