SYD’S Point of View
Everyday, magkasabay kami ni Laura pumapasok. Inihahatid ko muna akoito sa eskwelahan bago ako dumiretso sa opisina. I really love how we interact each other. Nararamdaman ko din na nagiging panatag at nasanay na ito na nakakasama. Katulad ng mga una namin na magkasama, tahimik lang ito sa sasakyan at nakadungaw sa bintana. Isang tanong at isang sagot lang kapag magkasama kami. Hindi siya magsasalita kung wala akong tatanungin mo sasabihin.
"Mayroon ka bang mga plano mamayang gabi?"
"Nagtatrabaho." sagot nito.
"Cancel mo muna. Meron akong event na pupuntahan mamaya, samahan mo ko. Isipin mo na lang na kabayaran ito ng pag tulong ko sayo sa bar nung nakaraang gabi."
"Teka, nagpapasalamat naman ako ah! Nilibre pa nga kita ng kape sa isang magandang lugar." reklamo
