ALICE GO’S Point of View
Agad agad akong nagpalit ng damit at umalis papunta sa bus station. Tumawag si Laura na nandoon siya ngayon. Pagkakita ko sa kanya. Iba ang tuwang nadarama ko dahil nagawa niya akong bisatahin dito sa probinsya. Mangiyak-ngiyak ako sa tuwa.
"Frennie, na miss kita. Sobra!" Inalis ang pagkakayakap ko sa kanya. "What bring you here?" Tuwang-tuwang tanong ko.
"Na-miss kita kaya pinuntahan kita dito."
"Ah! Na touch naman ako. Anyway, you should stay here kahit 1 week lang, please?! Ako na bahala sa lahat ng kailangan mo. I will tour you around my place. Kakain tayo sa mga streets foods, gaya ng ginagawa natin sa Manila." Excited na sabi ko.
"Nagutom tuloy ako sa sinasabi mo." Natawang sabi niya.
"Tara na! Simulan na natin ang pag tu-tour ngayon araw. Dadalhin kita
