REAGAN
NANG tuluyang kumagat ang dilim ay maingat akong lumapit sa bahay. Sinanay ko ang mga mata ko sa dilim dahil hindi ako pwedeng magbitbit ng ilaw. Mahuhuli ako sigurado at baka hindi ko pa nakikita si Luna ay mamatay na ako rito. Maya-maya ay nakakita ako ng liwanag na sa tingin ko ay nagmumula sa liwanag ng siga. Tumigil ako at nakiramdam sa paligid. May narinig akong nag-u-usap kaya nanatili akong nakikinig habang nakasandal sa pader ng bahay. Pigil na pigil ko ang pagkilos at ingat na ingat na hindi ako makalikha ng anumang ingay. Madilim pa rin sa bahaging iyon kaya sa tingin ko ay ligtas ako rito. Ligtas ako rito sa ngayon.
"Kawawa naman 'yung babae sa itaas 'no? Sobra ang sinapit kay Boss Jake." Narinig kong sabi ng isang boses lalake. Bigla akong kinabahan. Iniisip ko pa la
