NAPANGITI AKO SA loob-loob nang maalala ang namutawi sa labi ni Thor. Palakad na ako pabalik ng pole. Nakaharap ako sa kanila nang kumapit ako sa pole, at parang batang naglambitin paikot, ang mga paa ko ay hindi nakaapak sa sahig.
Ngumiti ako ng matamis sa kanila nang tumigil ako. Halos hindi kumukurap si Thor sa kakatitig sa akin. Ang hindi ko lang alam kung nakikilala ba niya ako o hindi. Sumandal pa siya sa upuan niya at bahagyang nakabuka ang hita. Mayamaya ay tiniklop niya. Umisang lagok pa ng alak. Mukhang hindi na mapakali sa inuupuan.
Tumingin ako sa dulong bahagi ng table. Napamura ako sa isip ko nang mapansing si Matthew pala iyon. Medyo tago kasi sa bandang iyon. Hindi ko rin siya inaasahan doon. So, magkaibigan pa rin talaga ang mga ito. Tama lang pala na hindi ko siya kin
