Eavesdropper
For the nth time sasabihin kong nabobored na ako ang tagal naman kasi nila Miko. Iniwan nila ako dito kasama nya si Karen and kuya Lance dahil sa sumasakit ang puson ko at kailangan ko ng pad. Karen is new here kaya sinabi ko sa kanya kung ano yun.
Damn this period. And Im hungry, kahit na masakit ang puson ko walang makakapigil sakin sa pagkain like hello I dont want to starve my self. Bago ako bumaba ay sinara ko muna ang bintana and I glimps a shadow I guess someone wants to enter in this house.
"Kailangan ko na bang tawagan sila Miko? Hell kaya ko naman eh"
Charot ano ba naman tong ugalinh to. Im so mabait so I need to stay like that. I walk down stairs because of course sinabi ko na kanina I'm hungry. Nang makapunta ako sa kusina agad ko pa ring nakikita ang anino sino kaya yun? Of course hindi ko kilala pero hayaan na sya baka makapasok sya di ba? As if naman.
Even if I dont have any guards here I can still manage to protect my self so I dont need to worry. I eat like there is no one watching me nakakailang but I dont care kasi nga nagugutom ako for the nth time.
"Hindi pa ba sya aalis? Nakakairita na ah pag ako nainis babasain ko sya ng tubig sa pinagtataguan nya" inis kong sabi sa sarili ko.
Nang marinig ko ang tunog ng kotse ni kuya Lance ay hindi na ako nag isip pa tungkol doon sa aninong yun it will just give me a lot of head aches.
"Okay ka na ba?" Tanong sakin ni kuya at napairap naman ako.
"Mukha ba?" Inis kong sabi at umiling naman sya.
"Eto na ang pads mo Rei"
"Hoy Karen as if naman hindi ka gagamit nito"
"Huh gagamit ako nyan?" Napatapik na lang ako sa sinabi nya.
Kuya Lance look like were hiding something to him and that would not be something it's identity.
"Ah hahaha oo nga sabi ko nga pagamit ako ah" awkward na sabi nya at namula ang mukha nya.
I used to be like that too si kuya Kian kasi laging pinaglalaruan ang mga di ko pa nagagamit na pads noon.
"Anyway Honey"
"Ew dont call me honey" sabi ko at sumimangot naman sya.
"Hot headed"
"Shut up Karen"
"What ever"
Pag meron talaga ako di talaga ako nakakausap ng maayos kaya ayan napagdesisyunan nilang hindi muna ako kausapin and thats good for me.
"Kuya Lance" tawag ko kay kuya at tumingin naman sya sakin "I saw someone watching our house" sabi ko pa at napakunot naman ang noo nya.
"s**t kelan pa?"
"Ah kagabi pa?"
"s**t why you didnt tell it as soon as you saw it?"
"Malay ko ba di ba? Malay ko naman na tayo pala talaga tinitingnan ko. Akala ko kagabi hindi eh at least sinabi ko pa rin so shut up" inis kong sabi at umakyat na sa kwarto ko.
Tsk ano ba naman tong ugaling to nilalamon na ata ako nito. Nasan na ang mabait na ako? Well mabait naman talaga ako pero ngayon hindi muna, charot. Hahaha.
"Bakit kayo ganyan makatingin sakin? May nagawa ba ako?" Tanong ko sa kanila.
Pano ba naman parang anytime soon sasabog na ko sa galit or inis eh hindi naman. And then the scene flash to my memory at napatampal naman ako ng noo, yeah oo nga pala muntik ko na silang awayin. Tiningnan ko si kuya Lance na busy sa papel na nasa harap nya.
"Kuya Lance nakilala mo na ba yung umaaligid?" Tiningnan nya muna ako bago sya nagsalita.
"Hindi pa. Pero malapit na" napa ah na lang ako sa sagot nya.
Sabay kaming pumasok sa school and take note kasama namin si kuya Lance so here we are pinagtitinginan na naman and of course papahuli ba si Yuri? Syempre hindi kaya ayan nakisabay sa amin. All their eyes are too focus to me and to Karen. Girls and their insecurities. I mentally roled my eyes.
"Mas malala pa pala dito kesa sa palasyo" bulong sakin ni Karen.
"Sinabi mo pa" sagot ko naman at nag nod sya.
At least to our world, the underwater, they are giving us a lot of respect unlike here. Their eyes seems like they killing us in their mind but then I dont care about them.
Hanggang sa makapasok kami sa loob ng university puro na lang bulungan ang naririnig ko esti namin hanggang sa hindi na kinaya ni Karen.
"If ever you still cherish your life kinda choose who you want to mess with" maangas na sabi ni Karen.
Uh-oh here she goes.
"And if I want to mess with you and that girl?" Infairness ah matapang sya di nga lang totoo.
"I can make your life living in hell." Bulong sa kanya ni Karen "And when I say hell no one will like it, even my friend doesnt like it" sabi nya pa.
I dont want to interfere baka mamaya sakin nya ibuntong ang inis nya and that is what I dont like to happen, she's scary as hell trust me.
"Karen dont waste our time" napatingin naman ako kay Miko.
I sigh. He didnt change at all sabagay he's a prince as in ideal prince. Naglakad na kami palayo ng crowd at di din na naman kami sinundan ng magring ang phone ko. Yes I have my own phone same as Karen and Miko. Noong una nga natawa ako dahil they didnt know how to use it but then they are a fast learner so its not a trouble at all.
"Yes hello?" Sagot ko.
"Rei meet me in the rooftop later, bring Karen and Miko. I have so important thing to say. After class okay?"
"Yeah sure bye"
I look at Miko and Karen they both look like amaze and I dont know why. We walk again until we reach our classroom, we pay no one in our attention and I know they are dying for it specially girls to my beloved Miko.
"Hey Miko do I have to shave your hair?" Sabi ko sa kanya at tiningnan nya naman ako.
"Sure if its what you want."
"Aist. Why so handsome, hubby?"
"Why so pretty, wife?"
Kinilig naman ang mga nakarinig sa amin and ang iba sinabi na ang landi ko daw.
"Oh my goodness why so landi nyong dalawa?"
May ibang nagsabi na bitter daw at ang iba naman ay natawa. Seriously people? I mentally roled my eyes.
After class ay agad naman kaming pumunta sa rooftop, this place is a prohibited and we dont even know why no one wants to talk about it so we let it be.
"Hey" tawag ni Miko kay kuya Lance as soon as we enter in the rooftop.
"Sit down" sabi ni kuya Lance.
May dalawang upuan naman na mahaba dito so we sit down. Sa harap namin si kuya Lance while Im in the middle, Karen is on my left side and Miko is on my right side he also held my right hand.
"I have something important that I need to say" kuya Lance said with his serious voice.
"And what is it?" I ask.
"I already knew whos the man who rooming to our house." I raise my eyebrow and let him speak "According to my research he is one of the body guard of the most notable person here"
"Who?" Karen ask this time.
"Kiko Koysawa" sagot ni kuya Lance.
"Koysawa?" Takang tanong naman na sabi ni Miko. I smiled.
"Looks like they are already ready to play with me with a little chess" sabi ko at nagtaka naman sila "Kiko Koysawa's family is one of my Family rival and he is the father if Loriel Koysawa"
Someone's POV
Nandito ako sa Lumina Academy and I saw the two boy laughing, they are transfer student. Hindi nila ako napansin kaya naman dumeretso ako sa paglalakad ko nang mapadaan ako sa isang room at narinig ko ang usapan doon.
"What do you plan?" Tanong ng babae and base sa suot nya sya ang secretary nito.
"I have to kill her, sya or hindi I have to kill her. Pag nalaman to ng head natin I am sure na tayo ang papatayin nya hindi lang tayo pati na rin ang iba pang kasangkot nya."
"Boss hindi naman ata madali yan" sabi ng secretary.
"Madali lang para sa kanya yun at kaya nyang pagtakpan ang mga kasalanan nya. He's a rootless devil"
"Papatayin nyo ba talaga yun? Sino nga ulit yun?"
"Oo papatayin talaga sya. Amaya, Amaya Rei Serene-Golden is her name"
Kinabahan ako nang marinig ko ang pangalan ni Rei kaya agad naman akong umalis at saktong sakto na pagdating ko doon sa lugar na walang tao ay nakita kong natakbo din ang babae kaya naman nahiga ako sa may puno at nagpanggap na tulog.
"Mister"
Iminulat ko ang mata ko at nagmamadaling tumayo.
"Bakit po?"
"May nakita ka bang tao na tumakbo papunta dito?"
Shit ako nga ang hinahanap nya.
"May nakita po ako pero anim sila at sa tingin ko po naghahabulan sila" sabi ko naman.
Hindi ako nagsisinungaling totoo yun.
"Eh yung mag isa lang meron?" Umiling ako bilang paunang sagot saka nagsalita.
"Wala po nakatulog na po ako nun eh until you wake me up" napanod naman sya saka umalis.
Napahinga naman ako ng malalim s**t muntik na yun ah. Kailangan ko to masabi kay Rei.