MAINGAT kong isinarado ang pinto ng kwarto ng kambal matapos kong ipasilip sila sa tatay nila.
Tumingin ako kay Alistaire. Salubong ang mga kilay niya at matiim ang mga matang nakatunghay sa akin.
“Ali, nakita mo na ang kambal. Bukas mo na lang ulit sila puntahan. Hahayaan kita kahit maghapon ka rito sa bahay habang nasa school ako.”
“I’m not going home,” he said in his cold voice. “Dito ako matutulog. Gusto kong makita agad ang mga anak ko paggising ko bukas.”
Napapikit sandali at napabuntung-hininga ako.
”Alistaire, hindi mansion itong bahay ko. Dalawa lang ang kwarto at hindi ka pwedeng matulog sa living room. Mamaya ay magising isa man sa mga yaya ng kambal at makita ka.”
Kalmado ang pagkakasabi ko noon. Galit sa akin si Alistaire at ako naman ay pagod nang salubungin ang galit
