Chapter 22

1112 Words

CHAPTER 22   Monina's P. O. V   Kinabukasan ay pinaghanda ni nurse Paula ng almusal si Khayne, nang matapos ito kumain at nakapamahinga ay pinuntahan ko siya mula sa living room.   "Sir Khayne," tawag ko.   Nilingon niya ako at tumitig lamang sa akin.   "Maganda ang sikat ng araw, kailangan niyo pong masinagan hangga't maaga pa, healthy pa ang sunlight--"   "Ayoko lumabas," sabat niya sa akin.   "Ang tagal niyong walang direct sunlight, huwag na kayo makulit. Kailangan niyo kasi 'to," sabi ko at hinawakan ang handle ng wheel chair niya.   "You're treating me like a kid," aniya.   "Ikaw lang naman bine-baby ko..." bulong ko.   "What?" aniya.   "Wala!" inis kong sambit at tinulak na siya palabas ng bahay.   Mayroon silang garden kung kaya't doon ko siya dinala. Magand

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD