PASADONG alas-siyete ng gabi nang tawagin ang aming flight pabalik sa Manila. Kasama na namin ngayon si Laziz at kanina lang din ay inasikaso na namin ang paglipat niya ng kanyang pag-aaral sa Manila, same sila ng University na papasukan ni Robin. Mabuti na lamang ay naging mabilis ang process, siguro dahil kamag-anak namin ang dean sa course ni Laziz. Kaya bukas na bukas ay sasamahan siya ni Robin na mag-asikaso ng kanyang requirements sa University, mabuti na lamang ay second semester na.
“Ate Luna, mababait po ba ang mga tao roon?” pabulong na tanong sa akin ni Laziz.
Tinignan ko siya at tumango, “oo, Laziz, makakasundo mo agad sila. May ka-edaran ka rin doon, si Robin pero mas ahead siya sayo ng isang taon sa University. Siya ang makakasama mo bukas sa pag-apply sa bago mong school
