Kabanata 8

1218 Words
It was an unfamiliar sight and unfamiliar feeling waking up to this luxurious bed for Thana. Nasanay itong gigising sa maduming sahig ng kanilang maliit na kubo o ‘di kaya’y sa loob ng inaanay na cabinet sa tuwing may nagagawa itong ikinagagalit ng nanay. Bahagya itong nagpatalbog sa kama at hindi naiwasang mapangisi dahil sa lambot nito. She has never slept on a bed before let alone have her own room to sleep. Lahat ng nahahawakan at nakikita niya ngayon ay unang beses pa lamang para sa kaniya. The ceiling is high, the room is not too cold and not too warm, there wasn’t even a tiny scratch on the walls nor spider webs at the corners of the room. Dahan-dahan nitong binaba ang mga paa sa sahig, dahan-dahang inilapat ang talampakan sa makintab na marmol. She could almost see her reflection on it. Bawat bagay na nakikita niya’y bago sa kaniya kaya kahit na ano pa ito, hindi niya mapigilang humanga at matuwa. Nakasanayan niya nang gumising nang maaga para ipagtimpla ng kape ang nanay at bilhan ito ng tinapay sa nakabisekletang vendor na dumadaan tuwing alas sais ng umaga sa kanila. Ngunit ngayon wala siyang naririnig na kalatong ng kampanilya tanda na nariyan na ang nagtitinda. All she could hear was the sound of the air conditioner. Lumakad ito papunta sa matangkad na kurtina upang alamin ang nasa likod nito at nagulat na lamang siya nang salubungin siya ng nakakasilaw na liwanag. It was a huge window. Gawa sa salamin at kita ang nasa labas. Maingat niya itong hinawakan, tila takot na makabasag. And when she saw the blue hue of the sky, she was reminded of how different it looked from here compared to where she was before. Mas maganda itong tingnan dito, mas malawak. Tila mas abot niya ito rito, dama niya ang sigaw ng kalayaan dito. “Gising ka na pala.” Pinukaw ito ng boses ng isang lalaki. That deep yet mellow voice of that man. Dumulas na naman ang ngiti sa kaniyang mga labi. “I’m sorry, hindi na ako kumatok akala ko kasi tulog ka pa.” Hinarap niya ang binata. Kahit gaano kabago pa sa paningin niya ang lahat ng nakapaligid sa kaniya ngayon, wala pa rin talagang makakatumbas sa pagkahanga niya sa lalaking ito. The man elegantly stood at the doorway while still holding the doorknob. His slacks outlined the brute nature of his limbs. She remembered the first time he held on that chest that’s now peeking through the unfastened button of his dress shirt. She also remembers how these thick robust arms held her last night. Pero naaalala niya rin ang mga ungol na narinig kagabi mula sa kwarto ni Caelian. At iyon ang nagbura ng ngiti niya. Iniwas nito ang tingin, tinuon sa mga paa niyang nilalamig sa sahig. Her big toes curled with her index toes. She listened to the noise that she knows was coming from the leather shoes that the man is wearing. Palapit iyon sa kaniya. And after a short while, those leather shoes stopped in front of her, standing opposite her tiny feet. Lumuhod si Caelian sa tapat niya upang maabot ang kaniyang paa. Then he helped her wear the slippers that he brought with him. Thana could only marvel at him. No one, in her life, has ever been this nice to her. No one has ever done her favors without asking for anything in return. And no one has ever held her this gentle before. Hindi niya man maalis sa isipan ang narinig kagabi o ang mukha ng babaeng kasama ni Caelian kagabi, nagawa niya pa ring mapangiti. Caelian looked up at her, relieved. “Nagugutom ka na ba? Gusto mo nang kumain? Nakapagluto na ako.” Maagap itong napatango at mas lalong lumapad ang ngiti. But once again, it didn’t last longer. Bigla na lamang itong napadaing at napahawak sa kaniyang puson. Ganoong naalarma naman si Caelian nang makita nito ang pulang kulay na unti-unting lumalawak sa ibabang parte ng damit ni Thana. He didn’t think about anything else but to quickly carry her in his arms and rush her to the hospital. Hindi niya na kailangan pang tanungin ito para malaman ang nangyayari. He already knew what is going on, what the cause of her pain is, and why she is bleeding. Ang paglakas ng iyak ni Thana ay mas lalong nagpataranta sa kaniya. Good thing that there’s a hospital near his subdivision. The nurses at the emergency ward quickly attended to him. Some of them recognized him but he paid no attention to anyone but Thana. Dinala siya sa isang kama na siyang agad naming dinaluhan ng isang doktora. The female doctor pulled the curtains to enclose the bed. Bahagya nitong itinaas ang laylayan ng damit ni Thana at agad naming napaiwas ng tingin doon si Caelian. The doctor pulled out a penlight from her pocket and started examining Thana’s genital. Nangunot ang noo nito sa nakita at pagkatapos ay pinukulan ng matalim na tingin ang nakaiwas na si Caelian. “Did you have s*x with her?” At first, Caelian was unsure if the doctor was referring to him. Pero nang lingunin niya ito, nakumpirma niyang siya nga ang kausap nito. He looked at Thana who is now pale and sweaty. Hinihingal ito at wala pa ring tigil sap ag-iyak. Nanginginig ang kamay nitong kanina pa mahigpit na nakakapit sa kaniyang damit. Thana is pulling him as if scared that he would leave her. Kaya naman mas lumapit ito sa tabi ng kama para ipaalam na ditto lang siya. Hinawakan niya ang nanlalamig nitong kamay roon lamang humupa ang panginginig nito. “Yes,” he answered. Napansin niya ang mas lalong pagdilim ng tingin sa kaniya ng doktora, tila hinuhusgahan siya. Napahinto rin ang dalawa pang nurses na nag-aasikaso sa dalaga nang marinig ang sagot niya. But he remained firm, having no plans of taking back his answer. Kung may makakaalam man ng impyernong pinanggalingan ni Thana, gusto niya siya lang iyon. Ayaw niyang makitang tinatapunan din ng ganoong nanghuhusgang tingin ng mga tao si Thana. He would take the hard blow, he would shoulder all the humiliation and discrimination that are yet to come for Thana. “Hindi po ‘yon totoo, Dok. Wala po siyang ginawang masama sa akin,” kinakapos sa hiningang tugon ng dalaga. Gulat na napalingon naman ditto si Caelian. “Tinakot ka ba niya, iha?” Thana shook her head. “Hindi po. Mabuti siyang tao. Nakuha kop o ito kahapon‒” Before she could add anymore words, Caelian interrupted her, “Yes, I forced her to have s*x with me yesterday.” Hindi iyon masyadong naintindihan ni Thana dahil hindi ito nakapag-aral ng Ingles. Hindi na lamang ito nagsalita pa sa paniniwalang ang paghihigpit ng hawak sa kaniya ni Caelian ay nangangahulugang magiging maayos lang ang lahat. Hindi naman hinayaan ng doktorang maglapit pa sila. Hinila nito sa Caelian pabitaw kay Thana at pinalabas siya sa nakasaradong kurtina. “She is having a vaginal bleeding and I’m sure you already know what has caused it. I’ll have her interviewed and if she turns out to be a minor, this will become even more complicated and troublesome for you and your company, Mr. Caelian Montefrio.”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD