Napapikit naman si Liza, hindi niya alam ang kanyang gagawin sa mga oras na iyon, feeling niya mauubos na yata siya ng hangin sa katawan, parang gusto na lang niyang tumkbo ngunit paano. Niya magagawa iyon, kung sobrang dikit na ang kanilang mga katawan. Hinihintay niya ang susunod na gagawin ni Doc. Harold, ayaw niutyang dumilat, ayaw niyang makita ang mukha ni Doc. Harold. Tinitigan anamn siya ni Doc. Harold, ng mabuti parang pinag-aralan nito ang bawat sulok ng kanyang mukha, bilang na yata nito ang kanyang mga nunal sa mukha. Nasa ganoon silang posisyon ng may biglang kumatok kaya bumalik ang kanilang diwa na kanina pa yata lumipad. Binukasan naman ni Doc. Harold ang pintuan isa lang pala itong messenger.
"Sir, sorry po sa abala." Sabi nito, mukhang alam ata ang kanilang ginagawa.
T
