CHAPTER 37

2135 Words

AANGAL pa ba ako ngayong ino-offe-ran na nga ng tulong? Magandang ideya ang naisip nila. Natuwa agad ako. “Okay, salamat.” Hindi nagsisinungaling si Sky. Tinotohanan n’ya ang sinabi sa ‘kin na babawi. Walang akong ginawa 'kun 'di umupo sa loob ng lounge habang abala silang kumikilos doon sa loob ng kusina. Sinasabihan nila ako kung papasok ang head chef dahil may isang look out sa dining hall. Doon ako lalabas saglit para gumawa ng kung anong gawain. Kapag aalis na ulit ang kalabaw, pinapapabalik nila ako ulit para makapagpahinga. Hindi talaga ako maka-kilos ng maayos. Mas bet ko na lang pala na mabugbog ako kaysa sa mapaso ako. Hindi basta-bastang naiibsan ang hapdi gamit ang pain reliever dahil damang-dama ko pa rin. Nanunusok. “Devillaine, I already called a taxi for you. Puwed

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD