PARANG naka-kita ng multo si Hiro. Nanlalaki ang mga mata n’ya habang tinititigan si Gideo. Isa lang ang nakikita kong dahilan. Namukhaan n’ya si Devillion. “Devillaine, you are free to do whatever you want now.”
“W-W-What?” Iyan ang nauutal na sambit ni Hiro kaya binalingan ko s’ya ng tingin habang pinandidilatan ng mga mata.
“WALANG HIYA KANG HAYUP KA!” At doon ko kinapitan ng napakahigpit ang likuran ng kan’yang ulo. Mariin kong kinuyom ang aking mga kamao at ginapos ang aking mga daliri sa malago n’yang buhok.
“PAGBABAYARAN MO ANG PANANAKIT SA ANAK KONG PUNYETANG HAYOP KA!” Walang hesitasyong puwersado kong binunggo ng paulit-ulit ang kan’yang ulo sa kristal na bintana ng helicopter.
“HAYUP KA! HAYOOOOOOP! HAYOP! DEMONYO!” Nandidilim talaga ang paningin ko habang naalala ko ang
