Gino
"Di, wala na ba tayong nakalimutan?" Tanong ni Jerome habang inaayos ko ang gamit sa likod ng kotse.
Limang taon na rin ang nakakaraan simula nung araw ng pagpanaw niya. Hanggang ngayon, hindi pa rin mawala sa isip ko ang lahat. Nalulungkot pa rin ako sa mga nangyari.
"Di," hindi ko napansin ang paglapit ni Jerome sa'kin. "Tara na," nginitian niya ako at saka na siya sumakay sa passenger seat. Bumuntong hininga na lang ako at ngumiti.
At least I have my baby. And he will also have his soon-to-be Mom.
Sumakay na ako sa driver's seat at pinaandar ang kotse.
Tahimik lang kaming dalawa. Payapa lang ang katahimikan sa loob ng kotse.
"Di, kailan ba kayo ikakasal?"
Napangiti ako sa tanong niya. Alam kong excited na rin siyang maging legal na mommy ang mapapangasawa ko.
"Soon," sagot
