Chapter 32

2066 Words
HANDA na si Mika nang tumingin siya sa salamin. She was wearing a grey pantsuit paired with black stilettos and she decided to wear some light make up to go to work. Her last touch was the smudge-proof red lipstick from Isabela and a spray of 24 scent by Hesse, her favorite perfume. Inikot niya ang sarili at nang sa tingin niya ay masiyahan na sa sarili ay dinampot niya na ang kanyang limited edition Cana Heart Bag. Iniwan niya ang collar sa kanyang leeg dahil iyon ang kasunduan nila ni Kyron. At nababagay naman iyon sa kanyang mga sinusuot. Other's would think that it was a choker but it is really a sign of ownership. Besides, it was only a thin black collar with a small diamond hanging on the center. It was stylish. “Where are you going?” Napalingon si Mika nang marinig ang mapanghibok na boses ni Kyron na nakahilata pa sa kama. “I am going to work, my lord. A two-months leave is enough rest for me. May hinahabol akong dealine para sa bago kong book,” pagpaliwanag ni Mika para mapatayo ang binata at lumapit sa kanya. Kyron hug her from behind and kissed her neck. Nakagat ni Mika ang pang-ibabang labi habang tiningnan niya ang repleksyon nila ni Kyron sa salamin. “Oh, my lord. I really need to write...” wika ni Mika sa pagitan ng pamumungay ng kanyang mga mata. “You can punish me later if you like. Just let me visit the company and write...” Ipinulupot ni Kyron ang mga braso sa kanyang baywang hanggang sa gumapang pataas ang kamay nito at hinagilap nito ang kanyang dibdib. Kyron knead her breast above her inners before he give her neck a slithering touch using his tongue. Marahang ikinulong nito ang kanyang pisngi at itinagilidd ang kanyang ulo upang siya ay gawaran nang malalim na halik. Mika pulled from the kiss and he pushed him gently. “Just get dressed and eat, my lord. I will come home by six in the evening.” “I will bring you lunch,” pag-alo ng binata bago niya pinaikit ang mga mata. “Ihahatid na kita.” “The last time you brought me lunch, I’m the one you ate and not the food,” Mika said teasingly as she smiled at him. “The last time you drive me to my friend’s house, I end up not coming because we spent hours having s*x on your BMW. So, you don’t have to, my lord. You are a temptation to me now as I write. Go to your company. Hang out with your friends if you like because I really need to write and publish a new book. That's the contract I signed with Xavier. I’ll be back home by six, I promise.” Umismid ang binata at pumalatak. “Fine. So, it means the house will be silent from today onwards. Can’t you write here in the mansion?” Pinaningkitan niya ng mga mata ang binata. “When I write, I don’t want any distraction. Will you even let me write when all we have to do in the past months was spend all our hours in the room of fire?” Mas lumungkot ang binata at ipinulupot na naman ang braso sa kanyang baywang na agad niyang tinanggal na tila ba ayaw niya ring gawin dahil sa reaksyon ng binata. Parang bata itong nakakapit sa kanya. “Just stay home with me, please...” pagsusumamo ni Kyron na nagpailing-iling sa kanya. “I can’t,” pagtutol ni Mika at ginawaran ito nang mabining halik sa labi. “I’ll be back by six and I will be splayed naked with a n****e cramps on me. Let’s try that later.” Nagsuot ng roba ang binata at hinatid siya nito sa parking lot. Nang makarating doon ay kumunot ang noo ni Mika sa rami ng mga mamahaling sasakyan na naroon. “Take the White AKEA Cayen,” suhestiyon ng binata. Napaisip nang sandali si Mika at napailing-iling. “No, I’m taking take the Grey Kio Urban,” Bumuka ang bibig ng binata ngunit wala na itong nagawa at sinabi. Gamit ang hintuturo ay pinaikot-ikot nito ang susi. Pilyong inilayo pa nito ang susi nang kanyang inabot at nanghingi muna ito ng halik sa labi bago nito inabot sa kanya. She smiled at him and ruffles his hair even more. “I have always liked your bedroom hair, you know. You look like the one who is... ” Ikiniling niya ang ulo, nagkunwari pa na nag-isip at kininditan ito. “The one who is going to be mine.” Hindi niya na hinintay ang reaksyon nang binata at narinig niya na lamang ang malakas nitong pagtawa. Malaki ang mga ngiti na tumungo siya sa Honda Civic at agad na nagmaneho. It took her thirty minutes to arrive in ValPub. At dahil magkatabi ang opisina nila ng sekretarya ni Gersy ay nakita niyang nakatambay roon si Xavier habang nakikipagpalitan ng ngiti kay Gersy. The two has been very close even before she became the writer of the ValPub. She can't help but to fell giddy about the the two. Friendship or not, what Xavier and Gersy have is wholesome. Si Gersy lamang ang nakakasundo ni Xavier maliban sa kanya na itinuring na ni Xavier na bilang isang nakababatang kapatid. “What's the meaning of this? Sa tapat pa talaga kayo ng opisina ko naglalandian, ha.” pagkuha niya ng atensyon sa dalawa na naging dahilan nag pag-igtad na mga ito. “Hindi na kayo nahiya.” “At ikaw...” mariing tiningnan siya ni Xavier at kinunutan siya ng noo. “Sino naman nagsabi sa iyong puwede kang magbakasyon ng dalawang buwan ng walang paalam sa akin, ha? Sinusuwerte ka, ah.” “Ako,” tipid na sagot ni Mika at nanunukat na tiningnan si Xavier. “Ako ang nagsabi sa sarili ko. Bakit? May problema ka?” walang gana niyang tanong dahilan para manggigil ito sa kinatatayuan. “Wala. Wala naman. Sinabi ko bang may problema ako? I just asked as your boss. Nahiya naman daw kasi ako sa iyo na pala-desisyon sa mas nakakataas,” pang-aasar pa nito sabay ngumiwi sa kanya. “Dapat ka talagang mahiya,” mayabang na sagot ni Mika dito bilang pang-aasar. “Baka nakakalimutan mo kung sino ako.” Tiningnan ni Xavier si Gersy upang magsumbong pero inilingan lamang ito ng sekretarya. Parang nagsusumbong na kasintahan si Xavier dito. They literally act as a couple together. “Ikaw naman Gersy ay ihanda mo ang lunch ko 30 minutes earlier than I usually eat, I’m going to have brunch and I will sprint on writing. And I want my coffee in five minutes,” pahayag ni Mika sabay sipat sa kanyang relong pambisig. Nang makita niyang tumango-tango si Gersy ay ibinaling niya ang mga mata kay Xavier na kunot ang noo. “Ikaw naman come inside my office at exactly three pm, we have to talk about my new book later,” Tiningnan niya ito nang masama. “Hindi iyong puro ka landi diyan.” “Luh, sino naman nilalandi ko?” tanong ni Xavier at sandaling sumipat kay Gersy na tahimik lamang sa kinauupuan. “Writer ka talaga. Ang galing mong gumawa ng storya.” Maarteng hinawi niya lamang ito ng buhok upang mang-asar bilang tugon dito bago dire-diretsong tumungo sa loob ng kanyang opisina. Narinig niya pa ang bumulong si Xavier ng, “Putulin ko ‘yang buhok mo, eh.” bago tuluyang sumirada ang pinto. Natawa na lamang siya sa reaksyon ni Xavier bago siya umupo sa harap ng kanyang mesa. “Oh, God... I miss writing. It’s the only thing I wouldn't get tired of doing.” “SO are you saying that your story is about b**m?” tanong ni Xavier at nalilitong ikiniling nito ang ulo sa harap niya na tila hindi pa rin ito makapaniwala. “Yeah, what's wrong with that?” balik tanong ni Mika para pagak itong matawa sa kinauupuan. “Do you even know how hard it is to write like that? I mean, you do research, yes. b**m is such a sensitive topic to talk about in a book especially here in the Philippines,” paliwanag ni Xavier na nagpabuntong-hininga sa kanya. “I knew you would say that,” Umismid si Mika at inilingan ito. “You don’t trust me at all.” “No, it’s not that I don't trust you, Mika,” ani Xavier para mas lalo siyang mapaismid. “It’s just that it’s a huge leap in a genre you are in. You are good in just general fiction, why jump far? Readers will be shocked once they knew.” “Kaya hindi umuunlad ang Pilipinas, eh,” wika ni Mika at pagak na ngumiti. “I pitch this to you because I know I can do it, Xavi. What do you want me to write? Young Adult? Do you think I can write that genre anymore? And what about if my new story revolves around b**m?” Natahimik lamang si Xavier at ipinikit nito ang mga mata. “You don't have any experience in that area, Mik. Look at what happened to some b**m stories that lack research, it became trash. Poorly-written.” “You mean Ravaged by FK Reid?” pagak na tanong ni Mika at umling-iling. “You guys are so judgemental...” She disagrees to that. Batid niya naman na may punto ito. May punto ang mga tao kung bakit hindi nila natipuhan masyadong basahin ang akda. Subalit, kung siya lang naman ang tatanungin ay bilang isang manunulat ay hindi siya sumasang-ayon sa panghuhusga ng karamihan. It was poorly written but it was never a trash. “Yes,” nag-aalangang sagot pa ni Xavier. “Mika, this story of yours will end up like that if you don't execute it well. Do you even know how to properly write this one?” Sinikap ni Mika na huwag ngumisi pero hindi siya nagtagumpay dahil kusang lumabas ang pagngisi niya sa mga labi. Simula nang makikilala niya si Kyron ay sa tuwing naiisip niya ito ay hindi niya na mapigilan ang mga pagngiti. “Wait, what’s with that smile?” tanong ni Xavier para ilisya niya ang ulo sa iba at pinawi ang ngiti niya sa mga labi. “Are you with one? I am right, am I? Damn, who?” Pinaikot ni Mika ang mata at dinampot na ang kanyang bag at inihanda na ang pag-alis. “You don’t need to know, jerk. It’s already four and I got to go. Signed the contract or not, I’m going to keep writing it anyway.” “Fine, I’ll sign it,” agap na pagsang-ayon ni Xavier, marahil wala ng nagawa. “I’ll sign it para tumahimik na ang butsi mong babae ka. I just want to know if you already have a title?” Natigilan si Mika sa pagbukas sa pintuan nang saglit bago niya tiningnan si Xavier. “I don’t have one right now. You are the first one to know if I have one.” “Of course, I should, I’m the boss,” pagmamayabang ni Xavier. “I should be the first one to know." Nanunukat na tinaas ni Mika ang mga kilay at pinaniningkitan ito ng mga mata. “On the other hand, hindi ko pala sure na ikaw.” “Aba't—” Hindi na naituoy ni Xavier ang parunggit nang walang pakundangan na iniwan niya ito sa loob ng kanyang opisina. Pagkalabas niya sa pinto ay agad na napatayo si Anna. Nginitian niya ito bago siya pumasok sa elevator. Agad na tinungo niya ang sasakyan nang makalabas sa elevator at binuhay ang makina ng Kio Urban. Kagaya ng plano ay pinuntahan niya ang private clinic ni Madison. Pagkarating doon ay nakita niya ang sekretarya nito na agad siyang binigyan daan patungo sa opisina ng sikat na gynecologist, si Madison Ruiz. “Madison..." pagtawag niya dito dahilan para mapatingin agad ito sa kanya. “I need your help.” Nang nagsalubong ang kanilang mga mata ay agad na itong nagkakutob at bahagya pang umiling-iling. “Please tell me it's not what I think it is.” “It is.” Nakapikit na buntong-hininga si Mika bago niya tiningnan ang mga nadidismayang mga mata ni Madison. “I think I’m pregnant.”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD