Chapter 19

2083 Words
IBINABA ni Mika ang laptop nang wala na siyang maisip na idudugtong sa nobela na kanyang isinusulat. Napasabunot siya sa buhok dahil walang tumatakbo sa isip niya kundi si Kyron. Nang marinig na mag-ingay ang kanyang cell phone ay tiningnan niya ang caller ID. She groaned when she saw her mother calling. Malamang ay magsisimula na naman ang kalbaryo ng buhay niya. “Yes, mom?” bungad niya sa pinasigla na tono kahit pa man sinisikap niyang iniiwasan ito. Sometimes, her mom doesn't care. She would flew everywhere around the world and have fun with her own. But oftentimes, she care too much. And it was usually in the wrong timing. Just like now. Katulad ngayon kung kailan ayaw niya na may kausap, lalong-lalo na kung ito na mamimilit lamang tungkol sa nalalabing kasal. Sa tuwing naiisip niya iyon ay hindi na maiwasan ni Mika na mainis sa ina dahil sa oras na mangyari iyon ay wala na siyang magagawa. “Nagbuburyo ka na naman ba sa kuwarto mo?” tanong nito para mapaikot ang kanyang mga mata. “Alam ko na isa ka na ngayong tanyag na manunulat pero ibig sabihin ba niyan ay hindi mo na binigyan ng oras ang sarili mo. Come on, unica hija. Live a little, will you?” Halos matawa nang pagak si Mika dahil sa sinabi ng ina. Live a little is the ironic word she have ever received from her mother who is almost away of making her a puppet. How can she do it though? How can she live a little when she knew she will be sell off by start of the month next year? February to be exact. In the month of love when she will be loveless soon. Iyon na ata ang pinkasaklap na mangyayari sa kanyang tanang buhay. Si Kyron na nga lang ang kanyang matatakbuhan para mabigyan ng oras ang sarili pero si Heather naman ngayon ang nagsusupil sa kanyang mga nais. Heather is acting like her strict mother all the way down, it made her sick and frustrated. Three weeks has been hell with her vaginal cut healing, yes. But threee weeks without Kyron bores her out big time. She never even received some calls nor text from Kyron. Marahil ay nakahanap na nga ito ng ibang pinagkakalibangan. Iyong bagong submissive na hindi katulad niya na mahihimatay kapag hindi nakakaya ang lakas nito. Though, she did tried her best to be a good submissive. Her mind is ready and she thought that her body was too. Ngunit, ang katawan niya na mismo ang bumigay at tumutol sa isipin na iyon. She have pushed her body far form her limit which she never did before. “Writing is the only thing I won’t get tired of doing, mom. So, please just let me...” tugon niya dahilan para pumalatak ang kanyang ina. Kung nasa harap niya lamang ito ay tiyak na umiling-iling ito sa kanyang harapan. Oh, she have mastered her mother’s moves and words. Sa tagal nitong pamimilit sa kanya ay nasaulo niya na ang bawat kataga nito at kung paano nito sabihin ang mga kataga na iyon. Tila ba pumailanlang na ang lahat ng mga ginagawa nito sa kanyang utak, gusto niya na lamang makawala sa hawak nito kahit lamang sa isa lamang na pagkakataon. It was choking her. The pressure was drowming her. However, she was still her mother. Kahit anong gawing pagbali-baliktad niya sa kanyang mundo ay mananatili itong kanyang ina at bilang nag-iisang anak ay kailangan niyang sundin ang mga kagustuhan nito kahit man labag sa kanyang kalooban. Her mother's not been the cool mom but she was always there whenever she needs her. She just need to return the gesture. Sa paglipas ng panahon ay masasanay rin siya sa mga kagustuhan nito. Kaya naman ngayon may natitira pa siyang oras bago iyon mangyari ay gagawin niya ang kanyang mga nais. At kapag sinabi niyang nais ay iyon ay kasama si Kyron. “Jut let me do the only thing I’m good at...” dugtong ni Mika at umismid. “Okay, I’m letting you. I always have. When it comes to creative writing... your dreams, I always support you on that. But please, Mika anak, I really need you to show up tonight. I’m going to introduce you to the man. Your soon-to-be man,” engganyong wika ng kanyang ina saka pa ito bahagyang tumili. My man? How absurd... Marinig niya pa lamang ang tungkol doon ay naiinis na siya. He wasn’t going to be her man. He was going to be her mother’s man. The same goes to her. She was also going to be her mother’s daughter who will soon be sell off to a stranger. Nanatiling natahimik na lamang si Mika at ang pag-ismid sa kinauupuan na lamang ang kanyang nagawa sa kasalukuyan. “Are you listening to me?” tanong ng ina para mapaikot niya ang mga mata. Inihanda niya na ang sarili sa parunggit nito. “All I want was best for you, Mika. This man I am talking about is the one—” “Who saved you five years ago when you are about to be a hostage in a mall. You owe him your life and you want me to marry him because he’s a good man and he can protect me,” pagtatapos niya sa sasabihin ng ina at napabuntong-hininga. “I am listening, mom. I always listen. You like literally say that all the time.” “Good, then. I need you to be at the address I texted you about yesterday and wear a nice dress. It’s a date,” saad ng ina para mapaismid na lamang siya. “Okay, fine. I’ll come,” pagsang-ayon niya sa ina para matahimik na ito. “And let me be the one to call you next time, okay? Seriously, mom, I’m not a teenager anymore.” Pagkasabi niya sa mga kataga na iyon ay pinutol niya na ang tawag at inihagis na lamang ang kanyang Iphone 12 sa kung saan dahil sa pagkahumindusan. Ipinagdaop niya ang mga kamay at mahinanang inilapag ang kanyang ulo sa kanyang mesa. Nang wala na siyang magawa ay inuntog niya ang noo sa mesa nang paulit-ulit hanggang sa muli na naman tumunog ang kanyang cell phone. “Oh, god...” naiinis niyang sambit sabay dire-diretsong sinagot ang tawag. “What now? I said I’ll go, okay? I’ll go tonight. Is it not enough that I said I’ll go? Do you want to pick my dress for me? Do you want me to send you pictures then? What?” “Uh, hello?” natatawang bungad ng kanyang taong pinakaaasam, si Kyron. “Kyron?” gulat niyang wika tanong nang mahimasmasan sa kanyang ginawa at agap na tiningnan ang cell phone number na unregistered sa Caller ID. “Oh, god, I’m sorry. I thought that was someone I knew.” “It’s okay...” tugon nito at bahagyang nanahimik. Sa mga oras na iyon ay gusto na lamang muling iuntog ni Mika ang ulo sa mesa. Masyado siyang nagpadalos-dalos. Tuloy namayani ang katahimikan sa pagitan “What’s up?” pagbasag niya sa katahimikan at kinagat ang labi havang naghintay da dagot ng binata. Would she inform him that she's already healed? Damn, kapag sasabihin niya ito ay para bang iba ang magiging tunog niyon para sa binata. It sound an invitation. “I got your cell phone number to Xavier and I just want to... check on you. Are you okay?” tanong nito para mapatuwid siya sa kinatatayuan. Now, that sounded like a genuine invitation. “I am...” ang tanging ng sagot ni Mika sa tanong nito. “I mean, I am since last week. I am just writing now, actually.” Nang hindi umimik ang binata sa kabilang linya ay ngali-ngaling batukan ni Mika ang sarili. May nasabi ba siyang masama para mawalan ito ng kataga? “Yeah, of course, you are writing. You’re good at it,” tugon nito para mapangiti siya sa kinauupuan. “Honestly, I wanted to... ask you about dinner but I guess you already have plans for tonight.” Dahil doon ay siya naman ang natahimik. She was torn between two roses. Would she ghost her mom or would she rather choose Kyron? Hindi siya makapagdesisyon. Ayaw niyang madismaya ang ina pero sa loob-loob niya ay gusto niya na makitang muli si Kyron. “But anyway, it’s okay if you won’t make it, it’s not necessary for you to come, I’ll just...” “No!” sabad ni Mika para matigilan ang binata sa kabilang linya. “I’ll go. I can make it tonight. What should I wear?” “Wear what you feel like wearing, it’s okay to me...” wika ng binata sabay humalakhak. “I’ll text you the address.” Kinagat ni Mika ang labi at diya ay napatango. “Okay.” “I miss you, by the way.” wika ng binata at pinutol na ang tawag. Hindi na siya nakapagsalita at napangiti na lamang siya. She missed him too. At sa totoo lang, hindi lamang dinner ang kanyang inaasahan na mangyayari mamayang gabi. Kaya naman pipili siiya ng damit na hindi siya mamatanggihan ng binata. If doing such is going to make him stay as her diminant, then she will not hesistate to do it. Now that Heather loses her grip on her, she better not blew it this time. Sa ngayon ay natitiyak niya na kaya na ng katawan niya upang mapairugan ang kagustuhan ng binata. NAKITA ni Kyron ang malaking pagngiwi ni Isaac nang pinatay niya na ang tawag kaya naman pinanlisikan niya ito ng mga mata. “What?” Umiiling-iling si Isaac at pumalatak. “May masusugod na naman sa ospital.” Tiningnan niya nang maigi si Isaac bago tumaas nang bahagya ang kanyang kilay. “You know?” “Of course, I know. I saw you and Mika were holding hands as you went out in women's bathroom and ride the elavator that night, fucker,” wika nito para mapapikit siya at mapgpakawala nanv malalim na paghinga. “At hindi ako naniniwala na na-food poison si Mika. Ang tao na nalason ay ang sumasakit ay tiyan. Hindi iika-ika kapag naglalakad. She had vaginal cut because of you, didn’t she?” “Yeah, you are right and so what, fucker? Why do you care anyway?” naiinis na tanong niya kay Isaac nang mabisto nito ang kanilang lihim. “I don’t. I just wondered,” mayabang na sagit nito at nang-aasara na pumalatak. “Akala ko ba hindi ka papatol sa mga kaibigan ni Alexandria, huh?” “Well, I guess I was just bluffing because I already did,” diretsahang niyang sagot dito para mapailing-iling ito sa kinauupuan. Isaac scoffed. “Kapag na laman ni Alexandria na ikaw ang talaga ang may kagagawan ng pagsugod ni Mika sa ospital nang araw na iyon ay ihanda mo na lang ang sarili mo, Sanchez, dahil hindi lang bugbog ang aabutin mo panigurado.” Kyron smirked and he looked mockingly towards Isaac. “Alexandria wouldn't know it if you won’t tell her, fucker. Basic.” “Of course, I won’t tell her. It’s not my thing to pry on other’s concern. I’ll let Alexandria and her friends to do that,” Tinapik nito ang kanyang balikat bago ito tumayo. “Take this as a warning instead. Because when that times comes, I will not be able to help you. I’m saying this to you because I don’t want you telling me that I didn’t say so. Pero malaki ka na at kaya mo na iyan. Gawin mo ang gusto mong gawin dahil ako ay may pupuntahan mamayang gabi.” Pagkatapos ng kataga na iyon ay kumunot ang noo ni Kyron at nilingon niya ito nang maglakad na ito palayo. “Where are you going, Ramos?” “I need to prepare. I have a dinner date to go to!” sagot nito habang hindi lumilingon hanggang sa nakalabas na ito sa kanilang bahay-inuman. He have a date to go too so he must move his ass. Halos isang buwan niya itong pinaghandaan kaya naman gagawin niya ang lahat ng makakaya para sa dalaga. Ang date na iyon magsisilbing bilang pagpapaumanhin niya dito at sa pagiging opisyal nitong submissive. He can’t wait to take tie her in his bed and do what he must to satisfy himself. Almost a month has been hell to him. Babawi na babawi siya dito.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD