KINABUKASAN ay hindi ko namalayang medyo natagalan ang aking paggising. Marahil ay dahil ito sa pagiging comfy ng hinihigaan ko.
Bahagya pa akong napagulong-gulong sa foam—ine-enjoy ang kalambotan nito. Nakapikit parin ang aking mga mata at yakap-yakap ang unan habang binabaon ko ang aking mukha rito.
Kakagulong ko sa aking hinihigaan ay bigla akong tumama sa matigas na bagay. Agad kong dinilat ang aking mga mata sa takot na baka ang side table iyon at mahulog pa ang lampshade na nakapatong sa ibabaw nito.
Ngunit iyon na lamang ang nakita ko nang makitang hindi bagay ang natamaan ko, kung hindi, si Noah.
Napabalikwas ako nang layo mula sa kaniya, ngunit agad niya rin akong hinila pabalik sa kaniya. Nakapikit parin ang mga mata niya, at mukhang hindi alam ang kaniyang ginagawa.
Binalo
