The Heartless

5-The plan

After a relaxing hour in salon, we finally we got home. Naka-ukit sa mga mata ni papa ang pagka-mangha nang makita kami ni mama. As usual todo puri si papa sa amin ni mama at syempre mas lamang ako.

I was amazed by how I look like tonight. This is far from what I have been thinking awhile ago. They did the best make over on me! I just hope, nothing trouble gonna happen tonight. I hope that everything will be fine. Wala akong ideya kung ano ang mayroon sa parting iyon. Ang alam ko lang ay ipapakilala ni Clarke si Freya sa mga magulang bilang fiancee.

The thought of it makes me feel sad. I grabbed my purse and went downstairs where my parent's waiting for me. One last glanced in the mirror to make sure I'm not dreaming as how lovely I am on this dress. I can't believe how tita Carla taste perfectly fits on me. The dress is just simple yet elegant.

I saw my parents mouth fell half open as I descended. Sinalubong ako ni papa sa hagdan. He kissed me on forehead. "I didn't know you've turned into a such beautiful woman, princess."

"Syempre mana sa akin iyang anak mo." Sabat ni mama, "tara na, umalis na tayo."

Tumalima na kaming tatlo. Si papa ang nagdrive, si mama sa kanyang tabi at ako ang nasa likuran. I feel nervous.

Habang papalapit ang sasakyan sa Altamonte residence ay lalo namang lumalakas ang kabog ng dibdib ko. Napanganga ako ng makkita ang maraming sasakyan sa labas. Nakabukas ang malaking gate.

Papa stop the car right in front of the open gate. We got out, kinuha ng gwardya ang susi kay papa at ipinark ang sasakyan. I was quietly shivering inside and I don't know why. I'm not used to attend a party like this, akala ko maliit na salo-salo lang talaga. Well, Clarke Jameson Altamonte is the youngest of Mr. and Mrs. Altamonte, I shouldn't be surprised if the party would be huge as like this.

Maraming tao sa loob, if I'm not mistaken they were all Altamonte's business partners. Bawat isa ay may kanya-kanyang businesses. Maliwanag ang buong mansion. Nagsimula na kami maglakad papasok. Si mama nasa right side ni papa ako naman ang nasa left side. Pareho kaming nakakapit sa braso ni papa.

When people noticed our arrival, all eyes were on our way. And how I wanted to run away. Vanish right at the moment. Hiniling ko na sana ay bumuka ang lupa at lamunin na lamang ako. Si mama at papa, panay ang ngiti. Maraming bumati kay papa, for sure kakilala niya rin.

Maraming studyante ang galing sa university namin. Some of them, brows were curling up as they recognize me. Ang iba ay nakanganga. Ang iba ay nagbulong-bulongan, I force a smile. But it faded when I noticed the basketball team in the middle of the crowd. Everything seems in slow motion as they turn their back in my way, and there he is... the birthday celebrant. Standing like a Greek God in the middle of the crowd.

Sandaling nagtama ang aming mga mata. I felt that any moment I could melt down. I, suddenly averted my gaze. I couldn't stand looking at him. It ache me. Nagpatinaod ako kung saan sila ni mama at papa. Then out of the blue, tita popped out from somewhere kasunod si Tito James. Clarke of father.

"Darling! You're so gorgeous that I almost didn't recognize you." Tita Carla exclaimed. I come near her and kissed likewise tito James.

"My wife is perfectly right, sweetie. You've bloomed instantly into a beautiful, lady."

I just smiled back and thank them. Isa-isa na ring lumabas ang mga anak nila. Isa na lang ang kulang... si Clarke. Pero wala, hindi siya dumating para batiin kami. Umupo ako sa gilid ni papa at si mama naman sa kabila. I don't want to be separated from my parents. Hindi ko kayang maki-halubilo because I don't know how to socialize. Iginala ko ang paningin hoping na mahagip ng mga mata ko si Freya.

"Tito, tita, good evening. Thank you for coming."

I stiffened as I heard the very familiar voice. I couldn't move. I have to stay still or else they'll noticed that I'm shaking. Gosh! I almost lost my sanity as I inhaled his manly scent. My world stop spinning for few seconds and I hardly have to gather all my strength to be normal.

"Hi carl." He greeted me.

I turn my gaze to say hi. But was caught off guard when he suddenly kissed me on the cheeks. "You look gorgeous." He whispered. And I blushed like a virgin! Oh, wait! Virgin pa talaga ako.

"Thanks, happy birthday." Inabot ko sa kanya ang maliit na box. He smiled back and took the box from my hand.

"I told you not to bother."

I saw amusement on his dark brown eyes. A hint of admiration on me. But I shook it off from my thoughts. Maaaring guni-guni ko lamang iyon.

"That's okay, besides-"

"Babe!" Napalingon kami ng may tumawag sa kanya. Si Freya. Nakabusangot ito at biglang nanlaki ang mga mata nang mapagsino ako. Dali-dali siyang lumapit at humalik sa'kin. She's praising me na lalong ikinalubog ko sa upuan dahil sa panak-nakang sulyap sa 'kin ni Clarke.

Nakahinga lang ako nang maluwag ng umalis na sila. Ipapakilala raw ni Clarke si Freya sa mga magulang. I caught papa staring at me. I smiled to assure him that I'm okay though on the inside I'm bleeding.

The party began, masaya ang lahat. May mga speech na nakakatawa ang mga kaibigan ni Clarke even his brothers shared their memories about Clarke.

Hindi ako umalis sa tabi ng mga magulang ko. I leaned on papa's arm. Nakita kung magkayakap sina Freya at Clarke sa dance floor. Ang swerte naman ng best friend ko. Mahal siya ng taong mahal niya.

"Iha, bakit hindi ka nakiki-halu-bilo sa mga kaedaran mo doon sa gitna? You are beautiful hindi ka dapat nagtatago rito."

"I'm not used to attend this kind of party po, I don't know how to socialize." I answered politely.

"Naku, ang swerte ng magiging boyfriend mo. Ang ganda mong bata at hindi party goer."

Tumawa sina mama at papa sa sinabi ng matanda. Sila na rin ang nag-usap-usap. Tahimik lang ako sa kanilang tabi. Until, tita Carla interrupted us.

"Hihiramin ko muna itong si Carlin, tara iha. Huwag ka rito, hindi bagay sa ganda mo." I looked at my parents, they smiled and nodes.

"Saan tayo pupunta tita?" She dragged me upstairs. And the next thing I knew I was standing in front of Clarke's room.

"Sige na darling. Get inside and do what I've told you. Ako ang bahala sa lahat."

I know Clarke would hate me doing this, but, I looked at tita Carla. "Tita?"

"It's okay, darling. Sige na before anything else falls apart."

I took a deep breathe before turning the knob. I saw Clarke sleeping soundly with his tuxedo. An insanely handsome.

"I'm sorry Clarke. I hope you'll be able to forgive me after this." Ginawa ko ang inutos ni tita. I took off my dress, I didn't wear bra because the dress doesn't required to. Hinubad ko rin ang damit ni Clarke with his pants. Tanging boxer na lang niya ang natira. And damn! He's huge! Ikinalat ko ang mga damit namin sa sahig I even messed up my hair. Pumailalim ako sa kumot at itinakip iyon sa katawan namin ni Clarke. I hugged him tight.

I prepared myself for the big change after this. Sana lang mapatawad ako ni Clarke. I close my eyes, savoring the heat of his body. My heart filled with so much feelings.

I heard the commotion outside and then a bang. My heart beats increase so fast, at para akong mabibingi nang mga sandaling iyon.

"Oh my God! What are you two doing? Clarke! Carlin, darling! Oh, goodness!"

I open my eyes in awe only to find out na lahat ng pamilya namin ay nakatingin sa amin. Hinatak ko ang kumot at itinakip sa katawan ko. I started to sobbed. Clarke finally woke up, and widened his eyes.

"Clarke ano'ng ginawa mo kay Carlin?" His mom asked in angry tone.

Nakita kong naguguluhan si Clarke sa mga nangyayari. Sumugod si tito James at inambangan ng suntok si Clarke nang pigilan ni tita.

"What the hell! I don't know what happened! s**t! What's going on here?" Sigaw ni Clarke sa naguguluhang tinig.

Bumaling ito sa akin na may pag-aakusa ang nga mata. Lumakas ang iyak ko. I know he couldn't forgive me. Saktong sumungaw si Freya sa pintuan, nanlaki ang mga mata ng makita kami ni Clarke sa sitwasyong hindi kanais-nais. Bumalatay ang sakit sa mukha ni Clarke nang tumingin kay Freya.

"Panagutan mo ang anak ko Clarke!" Ma-otoridad na sabi ni papa bago tumalikod, sumunod si tito at ibang pang kapatid ni Clarke pati si Freya ay naglaho bigla.

Si mama at tita Carla ay nanatili. I looked at mama with pleading eyes. She mouthed that she understands me.

"Ayusin niyo ang sarili niyo at sumunod sa amin sa library." Tita Carla said.

Nang maisarado ang pinto at yumuko ako. Ayokong salubungin ang nag-aakusang tingin ni Clarke.

"Aaaaaahhhhh!" Napapitlag ako nang sabunutan niya ang sarili, "Damn you, Carlin! Pinlano mo ang lahat ng ito 'di ba? Hindi ba?!" He shouted. Ang hikbi ko ay nauwi sa pag-iyak.

Ginulo niya ang buhok at sinuntok ang pader. I couldn't do anything to stop him because I'm scared. Damn scared that he might hit or slapped me. He hated me now, what should I do?

"Tumayo ka diyan, magbihis ka at lumabas sa kwartong ito before I could control myself from hurting you!"

Tumalikod siya sa'kin at pumasok ng banyo. He even slammed the door. I hurriedly got up and put my dress on. Inaayos ko ang sarili ko, pinilit kong makahakbang kahit nanginginig ang mga tuhod ko.

"Carl, this way..." napapitlag ako nang biglang sumulpot si kuya Lance sa harap ko.

"Kuya, I'm sorry." Humikbi ulit ako. Kinabig niya ako.

"It's okay, sweetie don't cry. Come, hinihintay kana nila mama sa library. Susunod na si Clarke, don't worry about him. Pananagutan ka niya."

I shook off my head. Saktong tumapat kami sa isang pinto pinihit iyon ni kuya Lance.

"Come here, darling." Tita Carla.

"Go." Kuya Lance whispered as he pushed me gently.

Nakita ko sina mama at papa na naka-upo, agad namang umalis si kuya pagkatapos akong itulak papasok.

Tumuloy ako at nakayukong umupo sa tabi ni papa. I instantly clung my arms to his. I needed him to support me, he kissed me on forehead. Then, I sobbed.

"It's okay, princess. Stop crying."

Bumukas ang pinto ang madilim na anyo ni Clarke ang bumungad sa amin. Sumiksik ako sa gilid ni papa afraid to look at him.

"Set down, Clarke." Tito James said. Pointing the vacant chair for Clarke.

"Magpapakasal kayo bukas mismo."

I gasped in awe.

Tumingin ako kay tito James na hindi makapaniwala.

"You have to save Carlin's dignity, Clarke. Walang Altamonte na tumatalikod sa responsibilidad."

"Walang nangyari sa amin, Pa! Pinlano ni Carlin ang lahat! Pinikot niya ako!

"Stop it, Clarke! Sa ayaw at gusto mo pakakasalan mo si Carlin!" Tumaas ang boses ni tito James.

"Tito..."

Nakita kong biglang tumigas ang anyo ni Clarke. He clenched his fist tightly, umiigting ang ugat nito sa leeg. Tinapunan niya ako ng nakakasuklam na tingin. Yumuko ako.

"Tito, hindi naman kailangan umabot sa ganito."

"No! Carlin!" Agaw ni papa. "Hahayaan mo na lang ang lahat matapos ang nangyari sa inyo ni Clarke? No!"

I sobbed again.

"Magpapakasal kayo bukas din, kahit sa judge lang muna. Pagka-graduate ni Carlin sa sususod na taon. Saka kayo magpapaakasal sa simbahan." Singit ni tita Carla.

Tumingin ako kay mama with pleading eyes. Ngumiti lang siya sa akin at inabot ang kamay ko upang pisilin.

"Clarke?" Tito James.

"Fine! Do whatever you want! Ikakasaya niyo iyan hindi ba?" He looked so angry. "But don't expect me to love her. Because she's nothing! And I will never ever love her!"

"Tito, huwag!" Sinuntok ni tito James si Clarke. Tumayo ako at hinarang ang katawan ko. Napatili si tita at mama maliban kay papa.

"Umalis ka riyan Carlin, gusto kong turuan ng leksyon ang batang ito nang magtanda sa katarantaduhan niya!" Hinila ako ni mama, muli akong umupo sa tabi ni papa.

"At sinong gusto mong mahalin at pakasalan, ang Freya na iyon? Ang gold digger na yon?!" Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni tito James. I was hurt dahil best friend ko si Freya.

"Hindi mo siya kilala para pagsalitaan ng ganyan! Wala kang alam sa kanya!" Ganting sigaw ni Clarke.

Tito James smirked. "Really, Clarke? Did you ever checked kung ano ang family background niya?"

I've known Freya since elementary, bukod sa mama niya na nakita ko ay wala na akong alam sa kanya. Never siyang nag-open up ng family niya sa akin. Ako? kilala ko ba talaga ang best friend ko? I shook off the thoughts.

Our parents decision were final. Wala na kaming magagawa ni Clarke dahil buo na ang pasya nila.

TBC