Nakatutok ang mga mata ko sa kambal na mahimbing ang tulog. Masuyo kong hinahaplos ang mga braso nila, parang kailan lang noong isilang ko sila. Ngayon nga ay malalaki na, nagkaroon ng kabuluhan ang tatlong taon na pagtulog ko. Narito na ulit ako sa tabi nila, sa tabi ng aking pamilya.
Naramdaman ko ang pagsinghot ni Clarke sa tabi ko, para itong bata na nakayapos ang mga kamay sa aking bewang. He doesn't want to let me go. I saw fear through his eyes. Does he afraid of losing me again? I look at him, nakapikit ang mga mata nito ngunit alam ko na hindi ito tulog.
"I punched, Anton." He uttered
"Bakit?"
"Dahil itinago niya ang katotohanan sa'kin, hindi ko alam na magkapatid kayo. And worst, buhay ka pero wala man lang akong kaalam-alam. Kaya pala madalas mawala sa bansa ang loko kasi bi
