NATIGILAN si Margareta nang makarinig siya ng yabag na pumutol sa tuyong sanga ng kahoy. Nag-aapurang nagsuot siya ng damit at inayos ang kanyang sarili. Pagkuwan ay dagli siyang tumayo. Nagulantang siya nang mamataan niya si Zandro na nakatayo sa bukana ng pinto ng kural.
"Hi!" bati nito ngunit seryoso ang mukha nito.
Bigla na lamang tumulin ang t***k ng puso niya. Kanina lamang ay iniisip niya ito. Kanina lamang ay nahihibang na nagpapantasya siya na hinahalikan siya nito. Noong isang araw na maghapon siyang nagkukulong sa kuwarto niya dahil ayaw niya na kasama o kausap si Roy—tila hibang na iniisip niya na kasama niya si Zandro sa kuwarto at iniisip niya na inaangkin siya nito. Iginiit niya na hanggang isip lamang niya iyon at wala siyang balak isabuhay. Imposible rin iyong mangyari.
