Kinabukasan...
Napasarap ang tulog ni Margareta at hindi niya namalayan ang oras. Bumalikwas siya nang bangon nang malamang alas-sais na ng umaga. Kaagad siyang pumasok sa banyo at naligo. Hindi na siya kumain ng almusal. Mayamaya ay narinig na niya ang busina ng sasakyan sa tapat ng bahay nila. Si Kenji na iyon malamang.
Kinakabahan siya na nasasabik. Hindi siya mapakali habang lulan siya sa kotse ni Kenji. Papunta na sila sa bayan ng Lucena kung saan ang hotel ng mga Del Fuego.
"Mabuti pumayag ang tita mo na magtrabaho ka sa Lucena," wika ni Kenji.
"Ahm, hindi ko sinabi sa kanya," aniya.
"Ha? B-bakit?" manghang tanong nito. Maya't-maya siya nitong sinisipat.
"Alam kong hindi niya ako papayagan kaya hindi ko na sinabi."
"Loko ka talaga," natatawang sabi ni Kenji.
"Hindi ko rin
