HIS HEARTLESS WIFE

Chapter 12

Iwasan ko man na titigan siya hindi ko magawa. Her round firm globes is so tempting. I wanted to knead them the way I did earlier this morning. Gusto kong mahalikan muli ang natural niyang mapupula at malambot na mga labi.

"Stop staring at me," anito.

"I'm sorry, pinakialaman ko na ang kusina mo."

"No worries. If there is one thing I miss about you--it's your cooking."

"My cooking?"

"Yeah, you use to cook for me when I was a kid. Remember? Kapag nasa business trip sina Mommy at Daddy.Ikaw ang nag-aalaga sa akin."

Those words reminded me how close we were before.Naalala kong paano ko siya pahalagahan noon hanggang nagbago ang lahat ng bumalik si Audrey. Bigla na lamang akong iniwasan ni Chevelle. She left without telling me the real reason. She assumed na pinili ko si Audrey. She didn't ask me if we were together back then. Hindi ako nagsalita noon kahit na masama ang loob ko sa kaniya sa biglaan niyang pagalis papuntang Amerika.

"Maupo ka na. Nasaan ang mga kubyertos mo?"

"Bowls, plates and glasses on your right. Cuttleries down below. I can get those."

"Stay seated. I like to serve you tonight,Baby."

Akala ko aalma siya sa sinabi ko. Instead she smiled at me. Kanina lang galit ito. Why did she suddenly changed? Malabo naman na dahil lang sa tinola.

Pinagmasdan kong kumain si Chevelle. Katulad noong bata pa siya pinaghahalo nito ang sabaw at kanin. Iyon lang ang kinakain niya. Just like before I have to eat the chicken meat and veggies and the soup is all hers.

"Thanks for cooking. It taste like before."

"I'll take that as a compliment. Kahit araw-araw kitang ipagluto ng tinola gagawin ko."

I know she heard me pero tila hindi ako nito narinig. Patuloy ito sa pagkain ng kanin na maraming sabaw ng tinola. Kumain kami ng sabay na hindi man lang nag-uusap. Pasulyap-sulyap ako sa kaniya habang kumakain. Alam kong hindi tama ang ginagawa ko pero I can't stop myself from being near Chevelle. I need to be close to her. Tila may magnet na humihila sa akin papalapit sa kaniya sa 'di ko mawaring dahilan. Tumayo ito at nilagay ang pinagkainan sa kitchen sink. Matapos ay humarap sa akin.

"You can use that bedroom," ani Chevelle matapos ituro ang pintuan malapit sa kusina."You can stay tonight. Bukas ka na umuwi. Iwan mo na lang 'yan lahat sa sink bukas ko na huhugasan."

After that she left me alone in the kitchen. Hindi ako sana'y na makitang makalat ang kusina. I cleaned up the kitchen and wash dishes. Itinapon ko na rin ang mga botelya ng alak. Inayos ko rin ang kaniyang salas. Kinabukasan, I cooked breakfast for Chevelle. Lumabas ako saglit to light a cigarette. I need to smoke to relax. Matinding nerbyos ang nararamdaman ko sa 'di ko na naman malamang dahilan.

* * *

[ Good Morning Sunshine! Eat me.]

Iyon ang nakasulat sa sticky note sa mesa. Nilagyan pa iyon ni Blaze ng smiley emoticon. Napangiti ako sa ginawa nito. Like good old days ang kaibahan lang-- no breakfast in bed.

Blaze spoiled me when I was a kid. He put up with me sa lahat at bawat tantrums ko noong bata pa ako. He is and the only person close to me maliban kay Lionel at Graciella. I loved Blaze dearly next to God and my parents.

Everything changed dahil kay Audrey. Mas pinili niya si Audrey kaysa sa akin. Kung alam niya lang sana ang katotohanan ng gabing iyon. It wasn't her. It was me. Pero hindi na iyon mahalaga. I want my freedom. Ang kalayaan ko ang mahalaga sa akin ngayon.

Muntik na naman akong madala kagabi dahil sa aking kalasingan.

'You gotta to be careful, Chevelle. Baka sa susunod bumigay ka na ng tuluyan.'

Mula sa araw na ito. Sasakyan ko siya. 'He wanted to be close to me. I will let him be.' Hindi ko siya ipagtutulukan palayo instead I will lure him closer to me. Hahayaan kong mahulog si Blaze sa sarili niyang bitag hanggang kusa niyang iwanan si Audrey at bumalik sa akin.

Natawa ako sa sunnyside up na luto ni Blaze. He draw a smiley on it using a ketchup. Hindi niya pa pala nakakalimutan ang mga hilig kong kainin noong bata pa ako.

'Chevelle baka pinasasakay ka lang niya.'

Batid kong iyon ang nais na gawin ni Blaze. I will let him use me. I will allow him to make out with me. Nothing more than that should happen. I can't give myself to him until I am sure he has fallen for me.

Naubos ko ang pagkain na hinanda niya para sa akin. Then I left my dishes in the sink. Mommy Bianca called me earlier. She wanted me to meet her. Importante raw.

'I'll wash dishes later. I need to shower.'

I undress myself sprinting to my bathroom to shower. I forgot to stock new towels and bath robes in my bathroom drawer. I walked out with my bare skin dripping water on the floor papunta sa kabilang kuwarto kung saan nakalagay ang ibang kagamitan ko. Hindi ko inaasahan na lumabas lamang pala si Blaze. Huli na ng mapagtanto kung wala akong saplot sa harapan niya.

* * *

Nang makabalik ako sa bahay ni Chevelle ay naubos na nito ang pagkain na hinanda ko sa kaniya. Kagaya kagabi, I saw the dishes on the sink.

''Does she leave her dishes just like that after she eats, everytime?'

I was staring at the kitchen when I saw Chevelle sprinted out of her room wearing nothing other than her body and hair dripping water on the floor.

Pinagmasdan ko siyang pumasok sa kuwarto na pinagamit niya sa akin. She didn't realize I was there standing by the kitchen. Hindi ko napigilan ang aking sarili. I find myself making baby steps to the bedroom with my heart thudding propitiously. It's my chance to redeem myself to Chevelle at hindi ko na ito palalampasin pa.

Saktong nadulas siya ng makapasok ako sa kuwarto. Nasalo ko si Chevelle bago pa man tumama ang kaniyang ulo at katawan sa marble tiled floor.

"Why are you running around drenched? Ni wala ka man lang saplot."

"I-I, wala pala akong tuwalya at roba sa bathroom ko. Hindi ko naman alam na narito ka pa," anito matapos ay tinakpan ang kaniyang dibdib na nakahantad sa akin.

"You don't need to cover them. It's a delightful sight to see. They are beautiful, Elle."

"Let me go," pagpupumiglas nito sa akin.

"No, I can't let you go."

"Blaze, why are you doing this?"

"Dahil ayokong maghiwalay tayo. I changed my mind. I don't want divorce. Hindi ko pala kayang maghiwalay tayo. Can we give our marriage a chance, Elle?"

"Pa-paano si Audrey?"

"Hihiwalayan ko na siya. Please, just give me a little time."

"You said. Hindi magbabago ang desisyon mo."

"Don't believe on all that I said yesterday in the office. Sinadya kong saktan ka para hindi ka na pahirapan pa ni Audrey."

"So, you know the truth?"

"Ano'ng katotohanan?"

"Nevermind. Let me go! Mommy needed to see me. Mahuhuli na ako sa usapan namin. I don't want to keep her waiting."

"Can I come with you?"

"Bahala ka."

"Pumapayag ka na ba?"

Tanong ko sa kaniya matapos ay inabot ko ang roba na nahulog sa sahig at sinuot iyon kay Chevelle. Hindi niya ako sinagot. Tinalikuran niya ako at marahang naglakad pabalik sa kaniyang silid.

"I want coffee," utos nito sa akin.

Para akong tanga na sinunod naman agad ang utos niya. Is she playing a game with me? Kung nakikipaglaro man siya. Sasakyan ko hanggang mahulog ang loob niya ng tuluyan sa akin.

I knocked on her door matapos kong ipagtimpla siya ng kape.

"Come in," anito.

She was only wearing her undergarments when I entered her room. Is she really seducing me?

"Here's your coffee. I'll wait outside."

"Stay," she said in an authoritative tone.

"I can't. Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko."

Natawa ito sa aking sinabi. She stood up from

her vanity chair and seductively walk towards me.

"Don't you like watching me half bare? Hindi ba't katawan ko ang gusto mo? Here I am, Blaze. Watch me. Watch me until you still can."

"Elle--"

"Not until you break up with her. Ayoko ng may kahati, Blaze. Ako ang asawa mo kaya akin ka lang. Naiintindihan mo? Hanggang nasa tabi mo siya. You can't have me. You can't thrust your sword inside me."