~(CHANEL GABRIEN SAAVEDRA POV)
Nagmamadali din akong lumabas ng silid na iyon without minding to fix myself well.
There were still people around but I didn't mind to look at any one of them.
It felt so sore walking fast pero mas ginusto kong makalayo. Sikat na ang araw and I was still confused. Naguguluhan pa rin ako sa nararamdaman ko. Para bang may mabigat na bagay ang nakadagan sa dibdib ko and I couldn't cry because it was my... fault. I don't have the right.
I saw my things at the parking area kung saan naka-park ang sasakyan nina Jen noong dumating kami roon sa resort.
Wala na ang sasakyan ng mga ito roon pero iniwan nila ang mga gamit ko sa sahig.
Isa-isa kong pinulot ang mga iyon habang nagsisimula nang mamuo ang luha sa mga mata ko. I just couldn't help it.
I lost it... I
