CHAPTER THIRTY-ONE- CONFERENCE

2288 Words
Dia's POV We are now here at our hous, when I say we it means my family, Rish's family, Ash's family, Marian's family and Oliver's family with Seventh Wings. I dont know why they are here they didnt even related to this issue I mean the Seventh Wings. "So there it is. Eto na ang kinakatakutan natin" panimula ni tita Allieyah. Kahit na nagsalita sya tahimik pa rin kami ni wala ngang gustong magsalita. Even us, how are we going to talk when we are afraid of what are we going to say? I know I am really a coward. "Hindi na namin to kayang pagtakpan pa. The other press said its true at wala tayong ibang magagawa kundi ang umamin. Dont worry we are going to take the responsibility." Nakangiting sabi ni mommy. "What responsibility tita? To be called idiot by the others? What are you and the other's think? Na sasabihin nyo gusto nyo kaming itago? Please-" "Marian you do not understand thi-" "Im sorry tita and mommy but we cant" sabat naman ni Rish. Napatahimik na naman kami at napatingin kay Daddy. "Look girls walang mangyayari kung mag aaway away kayo. Its right that your mommy's are going to take the responsibility with this but they are not alone we are here to take the responsibility too." Sabi ni daddy sa amin at yumuko naman kami. "Mas okay pa sa amin na makabasa ng mga hate comments we used to it na naman at isa pa mas masakit para sa amin ang makita kayong nasasaktan" dagdag naman ni tito Kyle. "Hindi ito magiging madali dahil sa--" "Ya dad hindi nga po magiging madali kung mga sikat kayo. This is what we afraid of, being on your shadows" napakagat labi na lang si Ash at saka bumuntong hininga. "We are going to explain our sides. Please do not let us not to participate with this" "As is right. We are the issue here" dagdag pa ni Marian. Napabuntong hininga na lamang sila daddy at saka sila pumunta sa music room na pagmamay ari nila ni mommy. They are going to talk about this without us. "Hard headed" narinig kong sabi ni Oliver at yumakap sa akin. "Hoy sinong nagsabing yumakap ka? Aba hoy" pilit ko syang inalis sa pagkakayakap nya kaya lang ako rin ang napagod. Hinayaan ko na lang sya at nakatulog sya sa balikat ko. Wala pa atang tulog to kaya halos humilik na sa balikat ko. Napailing na lang ako ng pare parehas kami ng posisyon maliban kay Marian. Yah kinuwento na sa amin ni Marian ang tungkol sa kanila ni Terrence and we cant believe about it. Pero imbis na kwestyunin namin si Marian kung bakit nya natago sa amin yun eh hinayaan na lang namin dahil hanggang ngayon nasasaktan pa ang loka. Nakaupo sa kabilang sofa si Marian at nasa kabila naman si Terrence natutulog nakatitig lang naman si Marian kay Terrence siguro naisip na nitong makipag balikan pero dahil sa pride nya di nya magawa naku naman sayang ang TerRian pag nagkataon. Binuksan ko ang TV at naghanap ng mapapanood pero halos lahat news at halos lahat tungkol sa amin. Syemay naman oo. "Its settled. HBB, TCLG and April will having a presscon tomorrow" Napatayo naman kami dahil sa nabalitaan namin at nagulat naman ang mga nakayakap samin maliban kay Terrence. Agad kaming tumakbo. "MOM! DAD!" Sigaw namin at nagulat naman sila. "BAKIT BA KAYO NAGDEDESISYON? BAKIT BA GUSTO NYO KAYO ANG MAGBAYAD NG GINAWA NAMIN" sigaw na naiiyak na sabi ni Marian. "BAKIT BA PINANGUNGUNAHAN NYO KAMI MOMMY?" Sigaw pa ni Ash. "DAD NAMAN AKALA KO BA KAKAMPI KITA?" Naiiyak pang sani ni Rish. "Problema namin to please wag kayong makialam" wala sa modong sabi ko. Lahat sila nagulat sa amin. Sino nga bang hindi? The masunurin, magalang, marespeto at mapagmahal na kami ay nakikipag sagutan, sigawan sa magulang namin? Isang malutong na sampal ang napadampi sa pisngi ko, namin pala. "Yun na nga eh. Anak namin kayo, mahalaha kayo sa amin, sana intindihin nyo naman na mas nasasaktan kami" Umiiyak na sabi ni mommy. "Okay" walang gana naming sabi at saka kami umalis ng bahay. Sa likod at tagung parte ng bahay kami dumaan kaya wala man lang nakapansin sa amin. Pumunta kami sa sarili naming bahay malayo sa bahay namin. Nasa pinaka dulo ng subdivision ang bahay namin nila Rish. Pagdatjng namin nagsipasukan kami sa kanya kanya naming kwarto ng walang sali salita. Pagpasok ko napasandal na lang ako sa pinto ng kwarto ko. "Kaya ayoko maging parte ng mundong yun eh" sabi ko sa sarili ko at niyakap ang tuhod ko "It will hurt me more" ~~~~~ Terrence's POV Napadilat na lang ako ng may narjnig akong bumagsak sa sahig at nakita ko sila Oliver na nalaglag at halata sa mukha nila ang pagtataka. Matatawa na sana ako kaya lang bigla silang tumakbo papunta sa taas. Hinayaan na lang namin sila pero agad din kami napatakbo papunta sa kanila ng madinig namin na nakikipag sagutan sila kila tita. Ngayon ko lang sila nakitang ganyan. Pagkatapos masampal nila tita sila Dia umalis sila Dia at saka naman humagulgol ng iyak si tjta Aia, tita Mhyleen, tita Chien at si mom- esti tita April. Hindi na namin tinangka pa silang sundan dahil alam naman naming kailangan nila ng mga oras para makapag isip isip. Dahil sa maraming press sa labas I mean sa front ng bahay ay hindi na kami nakalabas pa natulog na lang kami dito sa bahay nila Dia. Hindi ako makatulog pag alam kong hindi okay si Marian kaya naman tinext ko sya. to: marian, Be brave. I love you always, good night. Hindi ko alam kung anong klaseng puso meron ako at puro si Marian ang laman pero masaya naman ako eh. -- Maaga kaming nagising dahil sa kailangan naming tumulong sa conference nila mommy. Nag sched kami na manood ng conference hindi naman kasi maganda makisali pero makikisali kami. After an hours, three hours to be exact ay nag start na ang conference. Masyadomg curious ang press tungkol sa subject kaya sobrang dami ng tanong. "Ms. Jasu" tawag ni tita Shaira o mas kilala bilang Manager K. "Totoo bang anak nyo ang member ng Melody Day?" Panimulang tanong nya. Nagkatinginan muna sila tita at tito saka nagsalita si tita Mhyleen. "Yes" "We did hide their existence but we just djd it for some reason." Sabat naman ni tito Darryl. Kasama namin dito sa gilid si tita Allieyah na halatang gustong gusto magsalita at makisali kaya lang di nya magawa dahil hindi naman sya kasama sa issue na nangyayari ngayon. "Hindi po ba makakasama sa image nyo ang tungkol dito?" Tanong pa ng isang reporter. "Wala naman kaming paki sa image nin ngayon. Oo marami na kaming nagawa pero hindi naman namin hahayaan na may masabi kayo sa anak namin" sagot ni tito Kyle. "They are so sensitive kaya ayaw na namjng palakihin la ito." Sabat pa ni tita Aia. "They are so lovable, kind and thoughtful. Hindi namin gusto na icompare kami sa kanila dahil alam namIng masasaktan sila" dagdag pa ni tita April. "Hindi nin gustong masaktan sila dahil mas masakit pa ito para sa amin" sabat pang sabi ni tita Chien. "Kung sino ka man na naglabas ng ganitong klaseng balita get ready, hide until you can" pag babanta naman ni tito Prince "Sa ngayon iyon muna. Hindi kasi namin pwedeng sagutin lahat ng tanong nyo tubgkol sa kanila dahil sa hjndi naman sila pumayag dito sa conference na t--" hindi natigil ni tito Nathan ang sasabihin nya dahil bumukas ang pinto. "Yes its true. Pero hindi sila ang may kasalanan kung bakit hindi alam ng karamihan ang tungkol sa amin" sabi ni Marian at saka umakyat sa flat form sa harap ng mesa nila tita. Anong ginagawa nila dito? "This is not about them. Its about us" sabi ni Ash at tiningnan ang lahat "Bakit sila ang tinatanong nyo sa desisyon na ginawa namin?" Dagdag pa ni Ash. "Tama kayo ng narinig. Desisyon nga namin to" lumapit si tita Chien kay Irish at may binulong "No ma this is our problem" "I dont think that this decision is better or good for the others. We will confess not just to rise up our votes. This is the information you want to get so listen" seryosong sabi ni Dia. Nakakapanibago ang expression na pinapakita nila ngayon. Ni minsan hindi namin to nakita sa kanila noong mga magkakasama kami. Emontionless, Coldness. Nakakapanibago talaga. ~~~~~~~~~~~ Irish's POV This is it wala na talaga itong atrasan pa. Nandito na rin naman kami bakit pa kami aatras? Panay flash ng camera ang nakikita namin at hindi ko maiwasang hindi mapapikit at saka bumuntong hininga nakakasilaw ah hindi ba nila nararanasan ang kasilawan na yun. "Desisyon namin na hindi sabihin ang lahat sa amin. Hindi naman talaga naming gusto sumali sa kahit na anong competition, is just that we cant do something." Panimula ni Marian. "We hate being compared to our parents for pates sake people! Their generation is defferent from our generation. We jate it because we hate pressure, we also hate being adress as their daughter" -Dia. "Pumasok kami sa kompetisyon na iyo na hindi alam ng lahat dahil sa ayaw naming isipin nyo na dahil sa kasali kami nireveal na namin, No" sabi ko naman. "Sana maintihan nyo na hindi sila ang may kasalanan kung bakit hindi nyo alam kaya wag na wag nyong masabihan ng masasakit na salita sila mommy. Ito ang rason eh" naiiyak na sabi ni Marian "Ito ang pinaka unang rason kung bakit ayaw naming makilala ng lahat" dagdag pa nya. huminga ako ng malalim para maiwasan ang pagpatak ng luha saka ako yumuko. "Kapag nasaktan kami sa pagbabato ng kahit anong hateful comments and when mommy and tita see it were really sure that they will be hurt also. We promise na hindi namin sila papaiyakin kaya pinili naming itago ang tungkol sa amin" sabi naman ni Ash. "Please if you will vote us just because we are their daughter, we are your idol's daughter, or because you pity us please. Save your votes for the others. I am not being boastful here we just want a fair and clean competition. We want to ve voted because we have a talent not because we are their daughter" Walang nakapagsalita sa sinabi ni Dia kahit kami hindi din nakapagsalita, wala eh word of wisdom ata yun. "Now the conference is close" sabi ni Risa na nagpabalik sa katauhan ng mga press at ginaya na kami ni Risa palabas ng conference room. Marami pang nagtatanong ng kung anu ano pero wala na kaming sinagot pa doon, kasabay namin sila mommy na umalis doon at nag stay naman kami sa isang kwarto. Wala man lang nagsasalita sa amin dahil di namin feel hanggang sa pumasok ang Seventh Wing at may tumawag kila mommy para sabihin na kailangan na nilang magtrabaho nagpaalam naman sila sa amin. "Ash may itatanong ako" seryosong sabi ni Troy kaya naman napatingin kami sa kanya. "Si Ash lang tinawag ko." Napairap naman kami. "The serious tone on your voice thats the reason why we looked at you. Thats unusual" mataray na sabi ni Dia at umirap. "Ano bang tanong mo?" "Anong mas masakit? Ang tawagin kang hampas lupa o ihampas ka sa kupa?" "Bwisit ka" sabi ni Ash t hinagis ang hawak nyang unan kay Troy. "Eh kung tawagin kaya kitang hampas lupa saka kita ihampas sa lupa ano sasaya ka ba?" Naiinis na sabi ni Ash. "Whoa easy lang nagtatanong lang eh" natatawang sabi naman ni Troy "Eto may isa pa akong tanong" "Huwag na wala naman kaming tanong na matinong makukuha sayo" sabi ni Marian at saka umiling iling. "Di naman ikaw eh" tapos nag tongue out si Troy at binato naman sya ng bato ni Marian "Ang amazona nyo talaga eh no?" Tapos tumingin ulit sya sa amin "Sa tingin nyo gaano na kaya katanda si tandang pananong?" Seryoso syang nakatingin sa amin tapos seryoso din ang boses nya pero napatawa naman kami sa tanong nya. "Bwisit ka wala ka talagang masabing matino" At ayan na po naghabulan na si Ash at Troy naoailing na lang tuloy kami. "Hahaha eto may isa pa" "Huwag mo na tangkain" pasigaw na sabi ni Ash habang hinahabol si Troy. "Sige na isa pa" pasigaw na sabi din ni Troy habang pinipilit nya na hindi sya mahabol ni Ash. Panigurado sakit sa ulo ang dala ni Ash, I mean na sasabunutan nya si Troy. "Paano ba guys malalaman kung bagong ligo ang kalbo?" Seryoso nyang sabi sa amin habang nakaharap sa amin. Tawa lang naman kami ng tawa bwisit na Troy yan ang galing magpawala ng sama ng loob. "Where are you going?" Tanong ni Dia kay Marian. "Kakain di ako nakakain ng maayos kanina eh" sagot naman sya. "Sama na ko" napatingin naman kami kay Terrence. "Oh sya Terrence ikaw na bahala kay Marian ah?" sabi naman ni Ash at sinamaan naman sya ng tingin ni Marian. "You have to watch over her you know that theirs a lot of paparazzi" sabi pa ni Dia at nag nod naman si Terrence habang nakatingin naman ng masama si Marian. We dont care. "Sige na magdate na kayo" sabi ko at napatingin naman ang boys sa kanila. "Alis na" sabi pa ni Risa at tinulak na sya lalabas ng kwarto. "Seriously guys kaibigan ko ba talaga kayo?" Inis na sabi nya sa amin. "Kinaibigan mo sila Marian masanay ka na dapat" sabat naman ni Manager G. Natawa naman kami dahil sa itsura ni Marian habang papalabas ng kwarto. Jusko sana magkaayos na ang dalawang yun sayang ang TerRian abah.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD