Chapter 37

2467 Words

***** ALI We stayed at the safe hour for a couple more hours. Kahit papaano ay bahagya ng humupa ang aking mga luha but the pain remains unbearable. All I want that moment is to see my family. Habang nasa loob ako ng kwarto ay pilit akong nagdadasal na sana isang masamang panaginip lang ang lahat. Hindi ko pa din maatim kung bakit ganito ang sinapit ng pamilya ko. Why would someone ambushed them? Sino ang may gustong pumatay sa kanila? As far as I can remember ay wala namang nakakaaway ang tatay ko nung nabubuhay pa at mas lalo naman ang aking ina. Masyadong mabait ang aking ina upang magkaroon ng kaaway na pagbabalakan silang patayin. Wala na akong ibang maiisip na dahilan kung bakit ito nangyari. Ang isip ko'y gulong gulo sa mga oras na iyon kaya hindi ko na masyadong pinagtuunan ang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD