“Heto na ang—” Napahinto si Calynn sa paghakbang dala ang isang tray na may nakalagay na meryenda. “Sorry, may kausap ka pala.”
Nasa tainga ang cellphone ay tumingin sa kaniya si Denver. Ngumisi at ilang minuto rin na nagtagal ang pagtitig na ginawa nito sa kaniya.
“Uhm…” Nag-iwas siya ng tingin. Suddenly she felt awkwardness. “Dalhin ko ito sa balcony. Hintayin kita doon,” at aniyang sinimulan ang paghakbang palabas.
“No, Calynn!” Subalit mabilis na nahigit ni Denver ang kaniyang braso upang pigilan. “Sabay na tayo. Tapos na iyong tawag. Wala naman iyong halaga. Isang tao lang na nangumusta.”
Sandaling lumikot ang mga mata ni Calynn. Napasulyap sa cellphone na hawak ng binata tapos bumalik sa mukha nito. Hindi niya alam pero iba ang naging kutob niya sa kausap ni Denver.
“Akin na ‘ya
