Love is an Accident

Chapter 32

Maya-maya pa ay naisipan niya lumabas ng kwarto. Natanaw niya na nakabukas ang ilaw sa study room ni Stanley. Mabibigat ang hakbang na tinungo niya ang kinaruruunan ng study room. Ilang sandali muna siyang tumayo sa tapat ng pintuan bago naisipang kumatok.

"Stanley, buksan mo ito. Gusto ko na magkalinawan tayo," wika niya.

"Hindi pa ba malinaw sa iyo ang lahat kung ano ang gusto ko?" sigaw nito mula sa loob ng study room.

"Buksan mo muna ito—please..." samo ni Shantelle.

Ilang sandali muna ang tinagal bago bumukas ang pinto. Tumambad sa kanya ang madilim na mukha ni Stanley.

"What!?" matigas ang tono na tanong ni Stanley.

"Stanley, sinasabi ko na sa iyo na hindi pa ako handa na magkaanak tayo, just give me enough time—maybe after five years."

"Five years? Alam mo ba na kung magkakaanak tayo ngayon e after five years ay mabilis na tumakbo ang anak natin? Mag-isip ka nga!"

Shantelle's expression was broken. She clenched

her little fists, wishing that she could punch him

twice in the face. Could this man care about her

feelings a little?

"Right, we haven't received our certificate yet.

Well go tomorrow morning." After Stanley finished

speaking, he closed the door again.

Nanigas sa pagkakatayo na tila bloke ng kahoy si Shantelle. Bata pa lang siya ay itinatak na niya sa sarili na hindi siya magkakaanak, hindi kailanman.

Mabigat man ang loob ay bumalik siya sa kanilang silid. Pagkapasok sa kwarto ay agad na tinungo ang kama at pasalampak na nahiga.

Nang gabing iyon, hindi pumunta si Stanley sa kwarto nila para matulog. Sa study room siya nagpalipas ng gabi.

It was as if Stanley knew that the little thing would not let him go, and he also wanted to seek peace. But in reality, Stanley was trying to escape from this ridiculous fact.

Hindi niya rin maintindihan kung bakit kailangan niyang magkaroon ng anak with Shantelle.

However, if she was a different woman, such as Santos Family, he would find that having children with Shantelle was a very happy thing.

At 7:30 am nagising na si Stanley. Bumalik siya sa kwarto nila ni Shantelle para maligo. Pagkatapos maligo ay agad siya nagbihis. Matapos maiayos ng mabuti ang suot na damit ay naglakad siya papunta sa kama.

Pinagmasdan niya si Shantelle habang yakap nito ang unan at mahimbing na natutulog.

Napangiti siya habang pinagmamasdan ang maamo at magandang mukha ni Shantelle.

Stanley's thin lips curled up for no reason. It was

rare for him to have such an enchanting smile.

He raised his large palm and slightly slapped her face. "Shantelle, it's time to wake up."

"Huwag mo nga akong istorbuhin." Inis na wika ni Shantelle.

"Mali-late na tayo sa trabaho!" inis din na tugon ni Stanley.

"Ha? Trabaho?" Balikwas ni Shantelle. Trabaho lang ang pinaka epektibo na magpapataranta sa kanya.

Napasulyap si Shantelle sa orasan sa table sa gilid ng kama, pagkatapos ay mabilis na tumakbo sa banyo upang maligo. Makalipas ang ilang minuto, nakabihis na siya at nakatayo sa harap ni Stanley.

Stankey crossed his arms over his chest as he

lazily looked at her. She didn't put on makeup, but

her beautiful facial features made his eyes darken.

"Stanley, I'm ready." wika ni Shantelle.

"Huwag mo na nga ako tawaging Stanley lang. Call me husband or honey." Bahagyang dumilim ang mukha nito habang iniutos ito sa kanya.

Galit na galit si Shantelle na tila gusto na lang niya mamatay. Masyado na siyang nainis sa lalaking 'to na gusto pag-usapan ang pagkakaroon nila ng anak.

Tapos ngayon ay gusto naman nito na tawagin niyang 'Husband or Honey'? Hindi ba niya alam na ang salitang 'asawa' ay tulad ng isang nakakadiring sakit para sa kanya?

Gusto man sabihin iyon ni Shantelle sa pagmumukha ni Stanley ay pinili niyang itikom na lang ang bibig. Tinalikuran na lang niya ito at nagmadaling lumabas ng kwarto at bumaba.

Napailing naman si Stanley sa ginawa ni Shantelle.

Stanley followed her downstairs.

After eating breakfast at the table, he pulled her slender wrist and carried her into his car.

"Ihahatid mo na naman ba ako ulit?" inis na tanong ni Shantelle.

"Let's go get the certificate!" Stanley buckled up

his seat belt and started the engine.

Nang narinig iyon ay agad na bumaba si Shantelle ng sasakyan at galit na sinabi, "Kung hindi mo ipaliwanag kung ano ang nangyari kagabi at ano ang dahilan kung bakit mo biglang naisipan magkaroon tayo ng anak, hindi ako pipirma sa marriage certificate para maging valid ang kasal natin."

Alam ni Shantelle na hindi pa okay ang marriage certificate nila dahil wala naman siyang pinirmahan noong ikasal sila ni Stanley.

"I've already said it very clearly. If you still don't

understand, l get your grandfather to tell you

again. You will definitely listen to his words." Stanley's patience was limited. Shantelle's stubborn

resistance displeased him.

How many women wanted to give him children?

He had chosen her, and she should have been

honored.

Biglang natahimik si Shantelle nang marinig iyon. She had no choice, in a low voice she said, "huwag mo na ipaalam ang usapin na ito kay Lolo.

This is between the two of us."

"Ang pagkakaroon ng anak ay ang pinakamahalagang pangyayari sa buhay ng mag-asawa. Lalo na sa pamilya ko at ng See Family."

Wika ni Stanley, kailangan niya gamitin ang Lolo ni Shantelle para hindi na ito umalma pa.

Napabuntong-hininga na lang si Shantelle. Tahimik na lang siyang sumakay ng sasakyan. Kailangan niyang makaisip ng paraan para hindi siya mabuntis.

Maari siyang bumili ng oral contraceptive. Iyan lang ang tanging naisip niyang paraan ngunit hindi dapat iyon malaman ni Stanley.

Bahagya namang napatingin si Stanley kay Shantelle, tila nahuhulaan niya kung ano ang iniisip nito.

Napailing na lang siya at agad minaneho ang sasakyan palabas ng gate ng Hao villa.

Thirty minutes later, nasa entrance na sila ng Civil Administration Bureau!

"Bumaba ka na," malamig na wika ni Stanley.

Labag man sa loob agad naman bumaba ng sasakyan si Shantelle.

"For your future, the smartest way is to obtain a

certificate from me!" Stanley walked calmly, as if he had already seen through her mind and answered her doubts.

Shantelle looked at him strangely. Can this man

read minds? Terrible.

"Even if we were to get divorced one day, you

would be able to take a huge pension from me. Gusto mo rin naman iyon, hindi ba?" nakangising kutya ni Stanley.

Napaismid si Shantelle at sinabi, "ikaw ang kailangan magkaroon ng pension! Ano sa tingin mo sa akin matanda na?"

Bahagyang tumaas ang kanto ng bibig ni Stanley. "Ang ibig kong sabihin ay ang mana! Tanga!"

"Huwag mo nga akong matanga-tanga! Pension kasi ang sinabi mo hindi mana!" inis na tugon ni Shantelle.

"Intidihin mo kasi ng mabuti! Ang gusto ko lang naman ay kung ano ang sa akin ay sa iyo rin!" bulyaw naman ni Stanley. Nauubusan na siya ng pasensya sa pagiging matigas ni Shantelle.

Napahinto naman sa paglalakad si Shantelle at kunot noong napatingin kay Stanley.

Huminto rin si Stanley sa paglalakad at tumingin sa kanya. "Don't be too touched, I already said that this is what my wife should be entitled to. Even if it's not

you, if it was someone else, I would still give it to."

"Kahit ano pa I'm not interested!" nakairap na wika ni Shantelle sabay lumakad ng mabilis.

Stanley looked at her petite and cute figure, and

his thin lips subconsciously curled up. A woman

who doesn't mean what she says is really

interesting.

Nang nasa pintuan na ng Civil Administration Bureau si Shantelle nakaramdam siya ng kakaiba. Agad naman siya napalingon, nagsalubong ang kilay niya nang makita ang nakangiting si Stanley habang nakatingin sa kanya.

Mayamaya pa ay may isang babae na edad bente nuwebe ang lumapit kay Stanley. Kasabay na ni Stanley itong naglakad papasok sa Civil Administration Bureau.

Nang makalapit sa kanya ay magalang siyang binati ng babae, "Hello, Young Mistress. Ako pala si Grace, I'm your special assistant. On your wedding day, I was away on a business trip. I didn't have time to congratulate you. And I —“

"Grace, you talk too much nonsense!" Behind

her, Stanley immediately interrupted her.

Grace was stunned and quickly went to settle the formalities.